Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Częstochowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2017r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Halina Garus

Sędzia: SSO Leszek Mazur (spr.)

Sędzia: SSO Agnieszka Polak

Protokolant: sekr. sądowy Kamil Serwa

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2017r. w Częstochowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko S. G.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego S. G.

od wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 8 listopada 2016r.

sygn. akt I C 4575/14

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej 1 800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów procesu apelacyjnego.

Sygn. akt VI Ca 313/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8.11.2016 r. sygn. akt IC 4575/14 upr k.232 Sąd Rejonowy w Częstochowie zasądził od pozwanego S. G. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 26.801,38zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku liczonymi od kwoty 19.955,62 zł od dnia 25.01.2014 r. do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem, że od dnia 1.01.2016 r. wysokość odsetek umownych nie może przekroczyć dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie, których wysokość stanowi sumę stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych, tj. 14 % z zastrzeżeniem zmiany wysokości odsetek maksymalnych w przypadku zmiany stopy referencyjnej NBP. W pozostałym zakresie Sąd Rejonowy powództwo oddalił i rozliczył koszty procesu.

Sąd I instancji ustalił następujący stan faktyczny.

Dnia 22.04.2009 r. pozwany S. G. zawarł z powodem umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...)umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej(...) nr (...). Na podstawie umowy pozwanemu przyznano prawo do korzystania z limitu kredytowego w wysokości 20 000 zł. Umowa została zawarta na okres jednego roku tj. do dnia 22.04.2010 r. przy czym Bank miał przedłużać trwanie umowy na kolejne okresy o ile posiadacz rachunku nie wypowie umowy na 30 dni przed upływem okres na jaki umowa została zawarta. W umowie wskazano, że spłata limitu kredytowego odbywać się będzie w okresach miesięcznych przez dokonywanie przez posiadacza rachunku spłat których wysokość i termin wpłaty będą określone w wyciągu z rachunku generowanego każdego 17 dnia miesiąca i przesyłanego na adres posiadacza rachunku. Pozwany wskazał w umowie jako swój adres do korespondencji ul (...) w C.. Pozwany nieregularnie i nie w pełnych kwotach dokonywał spłaty limitu kredytowego. Pismem z dnia 24.09.2013 r. powód dokonał wypowiedzenia łączącej strony umowy w związku z istniejącym zadłużeniem po stronie pozwanego z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie skierowane zostało na adres do korespondencji wskazany przez pozwanego. Pozwany otrzymał wypowiedzenie w dniu 3.10.2013 r. (dowód: dokumenty k.70-88). Na datę wniesienia pozwu zadłużenie pozwanego wobec Banku z tytułu umowy wskazanej w pozwie stanowiło kwotę 26801,38 zł w tym: 19955,62 zł tytułem niespłaconego kapitału; 5036,14 zł tytułem odsetek i 1809,62 zł tytułem opłat (dowód: opinia biegłego k.122-136, tabela opłat i prowizji k.84 i 84v). Przed Sądem Rejonowym dla Krakowa Nowej - Huty w K. toczy się przeciwko pozwanemu sprawa sygn. IC 3490/15/Nz (wcześniejsza sygnatura: INc 7429/14/N) z powództwa (...) Bank (...) S.A. we W. dotycząca zapłaty kwoty 45719,33 zł z tytułu umowy limitu kredytowego zawartej dnia 28.06.2007 r. nr (...) (dowód: dokumenty k.171-221 i k.226). Pozwany prowadzi działalność gospodarczą, która nie przynosi dochodów pozwalających na zaspokojenie podstawowych potrzeb rodziny powoda. Powód jest jedynym żywicielem rodziny. Ma na utrzymaniu żonę i dwie córki. Posiada inne zadłużenie kredytowe, które aktualnie spłaca. Żona pozwanego pracuje dorywczo. Jedna z córek pozwanego cierpi na stwardnienie rozsiane. W związku z leczeniem i rehabilitacją córki powód ponosi znaczne koszty leczenia miesięcznie. Sytuacja życiowa i majątkowa pozwanego i jego rodziny jest bardzo trudna (dowód: dokumenty k. 99-106 i k.111-117).

Apelację k.241-242 od tego wyroku złożył pozwany zarzucając Sądowi I instancji:

1.  błędne wskazanie w wyroku dwóch kwot, tj. kwoty 26 801,38 zł i kwoty 19.955,62 zł podnosząc, iż kwota faktycznego zadłużenia to 19 955,62 zł;

2.  niezasadność zasądzenia odsetek w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP podnosząc, że po okresie wypowiedzenia powinny być stosowane odsetki ustawowe;

3.  błędnie przyjęcie, iż przedawnienie biegnie od momentu wypowiedzenia umowy, podnosząc, iż zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego raty przedawniały się z chwilą ich wymagalności;

4.  nieistnienie umowy z powodu jej nie przedłużania na kolejne lata.

Dodatkowo na rozprawie apelacyjnej skarżący zgłosił wątpliwości co do legitymacji strony pozwanej ze względu na niewykazanie następstwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W. po L. Bank, z którym zawierał umowę kredytową.

Wskazując na powyższe skarżący wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje.

Apelacja jest niezasadna.

Sąd odwoławczy podziela ustalenia Sądu I instancji oraz ich ocenę dokonaną przez ten Sąd.

I. Nietrafne są wszystkie zarzuty zgłoszone przez skarżącego, włącznie z ostatnim, zgłoszonym ustnie na rozprawie apelacyjnej, a mianowicie legitymacji strony pozwanej ze względu na niewykazanie następstwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W. po L. Bank, z którym zawierał umowę kredytową. Kwestia ta nie była przez skarżącego zgłaszana w toku procesu przed Sądem Rejonowym i nie powinna budzić wątpliwości skarżącego, chociażby z tego powodu, że w wypowiedzeniu umowy z dnia 24.09.2013 r. doręczonym skarżącemu znajduje się informacja o zmianie nazwy banku. Ma ona treść następującą: „…Informujemy, że na mocy postanowienia właściwego Sądu Rejestrowego z dnia 23.09.2011 roku nastąpiła zmiana nazwy Banku. Dotychczas używana nazwa (...) Bank S.A.” została zastąpiona nową nazwą (...) Bank (...) S.A,” (w skrócie (...) Bank (...) S.A,). Numery identyfikacyjne umowy kredytowej pozostały bez zmian…” (por. wypowiedzenie umowy k.82). Nie jest to jedyna informacja o zmianie nazwy strony pozwanej. Odnosząc się do pisma pozwanego z dnia 25.07.2014 r. strona powodowa złożyła pismo z dnia 26.02.2015 r., w którym podtrzymała dotychczasowe stanowisko ponawiając informację o zmianie nazwy banku, o treści identycznej jak zacytowano powyżej (por. pismo powoda k.91). Informacje strony powodowej o zmianie nazwy znajdują potwierdzenie w odpisie pełnym z Krajowego Rejestru Sądowego – rejestru przedsiębiorców z dnia 22.01.2014 r., w szczególności w następujących jego miejscach: str. 7 – nr wpisu 55 z dnia 23.09.2011 r., str. 8 - nr wpisów 2 i 55 oraz str. 12 – nr wpisów: 36, 58 i 62 (por. odpis KRS k.64-67, w szczególności k.64v-65).

II. Nietrafny jest zarzut błędnego wskazania w wyroku dwóch kwot, tj. kwoty 26 801,38 zł i kwoty 19.955,62 zł, przy jednoczesnym przyznaniu, że kwota faktycznego zadłużenia to 19 955,62 zł. Wymieniona przez skarżącego kwota 19 955,62 zł, to kwota zadłużenia tylko z tytułu kapitału, do którego dochodzą odsetki w kwocie 5 036,14 zł oraz koszty w kwocie 1 809,62 zł (por. wyliczenie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku k.236 oraz w opinii biegłej k.122-136). Niewielkie różnice w stosunku do kwot wymienionych w pozwie, oraz w opinii biegłej Sąd Rejonowy przekonującą wyjaśnił w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (por. k.238).

III. Nietrafny jest zarzut niezasadnego zasądzenia odsetek w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP podnosząc, że po okresie wypowiedzenia powinny być stosowane odsetki ustawowe. Wskazana stopa dotyczy okresu dnia 31.12.2015 r. i wynika z umowy, która ma pierwszeństwo przed przepisami o charakterze dyspozytywnym.

IV. Nietrafny jest zarzut nieistnienia umowy z powodu jej nie przedłużania na kolejne lata. Zbędne było anektowanie zawartej umowy w tym zakresie, ponieważ zgodnie z § 3 umowy z ulegała ona automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy w braku wypowiedzenia jej przez kredytobiorcę. Umowa ulegała więc kolejnym przedłużeniom aż do jej wypowiedzenia 23.09.2013 r. (por. umowa k.70-71).

V. Zasadniczo trafne jest spostrzeżenie skarżącego sformułowane w pkt. 4 apelacji dotyczące kwestii przedawnienia, a konkretnie daty wymagalności roszczeń banku względem pozwanego. Sąd Rejonowy przyjął, że przedawnienie biegnie od momentu wypowiedzenia umowy, tymczasem w okolicznościach niniejszej sprawy należałoby przyjąć, że przedawnieniu ulegały poszczególne raty z chwilą ich wymagalności (por. wyrok SN z dnia 17.12.2008 r. i CSK 243/08 OSNC 1/2010, poz. 1). Spostrzeżenie to nie może jednak przełożyć się na skuteczny zarzut apelacyjny, gdyż nawet przy przyjęciu wymagalności związanej z zaprzestaniem wpłacania poszczególnych minimalnych wymaganych kwot, co nastąpiło w listopadzie 2012 r. dwuletni termin przedawniania upływa w listopadzie 2014 r. i został on przerwany wniesieniem pozwu w styczniu 2014, tzn. na kilka miesięcy przed upływem przedawnienia.

Mając na względzie wskazane argumenty Sąd odwoławczy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.