Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Częstochowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 46/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. S.

Zarzut aktu oskarżenia:

1-27

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od 2006 r. do 30 stycznia 2013 r. T. S. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w C. jako specjalista do spraw sprzedaży. W ramach powierzonych mu obowiązków, zajmował się obsługą klientów, sprzedażą towarów oraz wystawianiem dokumentów w postaci faktur VAT na dowód przeprowadzonych transakcji. Oskarżony miał prawo przyjmować zapłatę za towar, a także rozliczać ewentualne zwroty materiałów. Swoboda w zawieraniu transakcji i dostęp do gotówki przekazywanej przez klientów stanowiły okazję do manipulacji obliczonej na przywłaszczenie części gotówki z utargu i pozorowania rozliczenia zwrotu towaru.

Pod koniec 2012 r. księgowa (...) zorientowała się w zaniżeniu wpływu ze sprzedaży towaru w porównaniu z rokiem 2011, co skłoniło zarząd spółki do podjęcia działań mających na celu wyjaśnienie problemu, w szczególności zarządzona została inwentaryzacja. W wyniku poczynionych ustaleń ujawnione zostały nielegalne działania T. S., co ostatecznie skutkowało jego zwolnieniem z dniem 30 stycznia 2013 r.

W dniu 7 lutego 2013 r. vice prezes zarządu (...) sp. z o.o. w C. złożył do Prokuratury pismo, w którym zawiadomił, że były pracownik firmy (...) fałszował faktury w celu upozorowania płatności za towar z przedłużonym terminem, a nadto wystawiał fikcyjne faktury na nieistniejące podmioty, przy czym jego manipulacje miały na celu przywłaszczenie gotówki stanowiącej zapłatę za towar w łącznej kwocie około 190.000 zł. Według twierdzeń autora doniesienia, T. S. dopuścił się również kradzieży kwoty 17.000 zł z kasy firmy, co stanowiło bezpośrednią przyczynę zwolnienia go z pracy. Doniesienie zostało potwierdzone dowodami w postaci faktur i dokumentów z kontroli przeprowadzonej przez księgową firmy.

Bazą do ustalenia nielegalnych poczynań T. S. był zbiór wystawionych przez niego faktur z przedłużonym terminem płatności. Przesłuchanie klientów (...), którzy rzekomo zalegali z zapłatą za zakupiony towar, pozwoliło ustalić okoliczności procederu oskarżonego. W wyniku śledztwa ustalono, że w przypadku co najmniej 26 transakcji, T. S. wystawił nierzetelne kopie faktury, przy czym dokument zgodny ze stanem faktycznym przekazał klientowi, zaś drugi - nierzetelny składał do księgowości (...). Tego rodzaju sytuacja dotyczyła kopii korekty faktury VAT (...) wystawionych dla S. W., kopii faktury VAT (...) wystawionej dla I. P., kopii faktury VAT (...) wystawionej dla K. P. (1), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla E. S., kopii faktury VAT (...) wystawionej dla M. Z. (1), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla W. L., kopii faktury VAT (...) wystawionej dla K. S. (1), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla O. Ż., kopii faktury VAT (...) wystawionej dla W. B. (1), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla K. P. (2), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla W. K.. kopii faktury VAT (...) wystawionej dla P. P. (1), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla firmy (...). (...) sp. jawna, kopii faktury VAT (...) wystawionej dla PPHU (...), M. C. (1), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla M. Z. (2), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla W. L., kopii faktury VAT (...) wystawionej dla M. M. (1), kopii faktury VAT (...) wystawionej (...) R. K. (2), kopii faktury VAT (...) wystawionej dla E. B., kopii faktury VAT (...), kopii faktury VAT (...), kopii faktury VAT (...), kopii faktury VAT (...) wystawionych dla (...), kopii faktury VAT (...) wystawionych dla PHU(...).

Niezależnie od korzyści uzyskiwanej z przywłaszczania pieniędzy przekazywanych przez klientów tytułem zapłaty za towar, oskarżony pozorował zwrot towaru, co dawało mu okazję do pobrania gotówki z kasy spółki pod pozorem przekazania należności klientowi.

Manipulacje T. S. przez stosunkowo długi okres czasu były ukrywane, jednak pod koniec 2012 r. księgowa zwróciła uwagę na znaczne obniżenie dochodu spółki i przystąpiła do weryfikacji kopii faktur z przedłużonym terminem płatności, które nie zostały rozliczone przez klientów. Okazało się, że część transakcji była zapłacona gotówką bezpośrednio przy odbiorze towaru, zaś przekazana do księgowości kopia faktury nie była zgodna z oryginałem wydanym klientowi. Po ujawnieniu manipulacji T. S., księgowa spółki sporządziła zestawienie przeprowadzonych przez oskarżonego transakcji, które miały przedłużony termin płatności (dowód: k. 44-67).

Niezależnie od doniesienia złożonego do Prokuratury, w imieniu pokrzywdzonej spółki został złożony pozew w celu wyegzekwowania od T. S. kwoty 73.446,06 zł tytułem zapłaty za towar, który pobrał na budowę domu, co dokumentował fakturami wystawionymi na jego nazwisko lub dla jego firmy PHU (...). Roszczenie powoda zostało w całości uwzględnione w wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie sygn. I C (...). Równolegle spółka (...) dochodziła od T. S. zwrotu kwoty 17.000 zł, zagarniętej przez niego z kasy spółki, przy czym w tym zakresie oskarżony nie kwestionował zasadności roszczenia i dobrowolnie zwrócił całą sumę (m.in. k. 808, k. 719).

Zeznania J. J.

Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa wraz z załącznikami

zeznania S. W.

zeznania I. P.

zeznania K. P. (1)

zeznania E. S.

zeznania M. Z. (1)

zeznania W. L.

zeznania K. K. (2)

zeznania O. Ż.

zeznania W. B. (1)

zeznania K. P. (2)

zeznana W. K.

zeznania P. P. (1)

zeznania K. R. (2)

zeznania J. C. (1)

zeznania M. Z. (2)

zeznania W. L.

zeznania M. M. (1)

zeznania R. K. (1)

zeznania E. B.

zeznania M. J. (2)

zeznania J. W. (1)

załącznik – kserokopia akt sprawy I C (...) Sądu Okręgowego w Częstochowie,

odpis wyroku z uzasadnieniem

k. 2-4, 9-10, 595-596, 1415-1418

k. 1, 6-7, 11-69

k. 310, 1493

k. 275, 1463

k. 264, 1473

k. 288, 1491

k. 283, 1478

k. 274, 1476

k. 284, 1489

k. 258, 1463

k. 563, 1508

k. 328, 1497

k. 311, 1495

k. 468, 1504

k. 501-504, 524-525, 1506

k.139, 1420

k. 1469, 1473

k. 274, 1476

k. 272, 1476

k.247-248, 1458

k. 182, 1454

k. 183-184, 1456

k. 142-143, 1426

k. 716-723

k. 716-723

1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Zarzuty 2 -27

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie zostały udowodnione zarzuty podrobienia przez oskarżonego podpisów osób wskazanych jako płatników faktur, co zostało szczegółowo omówione w dalszej części uzasadnienia.

2.OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania J. J.

k. 2-4, 9-10, 595-596, 1415-1418

Protokoły

k. 81-84

J. J. od lipca 2012 r. pełnił funkcję prezesa zarządu firmy (...). Podczas przesłuchań nawiązywał do zdarzeń dotyczących przewinień oskarżonego, który od 2006 r. do 2013 r. był zatrudniony w spółce na stanowisku kierownika do spraw sprzedaży i zajmował się obsługą klientów. Bezprawne poczynania T. S. zostały ujawnione przez księgową, która zwróciła uwagę na zwiększoną liczbę nierozliczonych faktur z przedłużonym terminem płatności, przy czym początkowo nie skojarzono tego faktu z bezprawnym działaniem sprzedawcy i dopiero reakcja klientów, którzy dysponowali dowodami zapłaty za towar, pozwoliły ustalić okoliczności procederu. Okazało się, że T. S. wystawiał podwójne faktury, tj. dokument zgodny ze stanem faktycznym i dokument nierzetelny, w którym czynił adnotację o przedłużonym terminie płatności w celu ukrycia faktu, że klient uiścił należność niezwłocznie przy odbiorze towaru. Podjęte przez oskarżonego manipulacje umożliwiły mu przywłaszczenie pieniędzy przekazywanych przez klientów tytułem zapłaty za towar. W celu ukrycia nielegalnych poczynań T. S. przekazywał do księgowości nierzetelne faktury, z tym że klient zawsze otrzymywał właściwy dokument zawierający potwierdzenie rozliczenia należności gotówką. Świadek zastrzegł, że T. S. został poinformowany o ciążących na nim zarzutach i przyznał się do winy, a nawet przedstawił listę klientów, którzy figurują na liście dłużników firmy, podczas gdy w rzeczywistości zapłacili za towar.

Podczas pierwszego przesłuchania w śledztwie J. J. złożył kserokopię notatek, które zostały sporządzone na dowód prowadzonego wewnątrz firmy postępowania wyjaśniającego, w szczególności zapiski dotyczące spotkania członków zarządu (...) z oskarżonym, podczas którego uznał stawiane mu zarzuty i zobowiązał się do naprawienia szkody w przeciągu 3 miesięcy (dowód: k. 6-7).

Składając kolejne zeznania w dniu 29 marca 2013 r., J. J. w uzupełnieniu dodał, że według wstępnych obliczeń, oskarżony przywłaszczył pieniądze w kwocie 357.787,20 zł (k. 9 verte).

Przesłuchany na rozprawie J. J. potwierdził okoliczności stanu faktycznego, które podał w śledztwie i stanowczo zastrzegł, że oskarżony potwierdził stawiane mu zarzuty, a nawet przedstawił własną listę transakcji, które zostały zapłacone przez klientów, jednak nie rozliczone z kasą (...), ponieważ sporządził i przedłożył w księgowości spreparowane przez siebie faktury z zapisem o rzekomo przedłużonym terminie płatności, podczas gdy transakcje były rozliczone już przy odbiorze towaru. Na dowód swoich twierdzeń przedstawił Sądowi kserokopię pisma, które oskarżony złożył na spotkaniu członków zarządu (...) (dowód: 1443 -1444), a nadto potwierdził sporządzenie przez księgową spółki listy klientów, dla których były wystawione faktury z przedłużonym terminem płatności (dowód: k. 44-67, k.68-69) i wyjaśnił, że osobiście sprawdził część z nich i uzyskał potwierdzenie rozliczenia należności w dniu zakupu towaru, przy czym wszystkie te transakcje były obsługiwane przez oskarżonego (zeznania k. 1417). Z depozycji świadka wynikało, że zarówno badająca sprawę księgowa B. L., jak również ówczesny prezes zarządu R. D. zmarli i aktualnie nie jest możliwe przeprowadzenie dowodu z ich zeznań.

W ocenie Sądu, depozycje J. J. zawierały wiarygodny zbiór informacji dotyczących nielegalnych poczynań oskarżonego, przy czym podane przez niego dane znalazły potwierdzenie również w innych dowodach, m.in. fakturach, zeznaniach świadków i dokumentach sporządzonych przez księgową spółki (...).

W nawiązaniu do zeznań J. J., wymaga zwrócenia uwagi, że proceder oskarżonego został ujawniony dopiero na początku 2013 r., ponieważ sprawca zadbał o ukrycie nielegalnych manipulacji poprzez wystawianie podwójnych faktur - faktura zgodna ze stanem faktycznym była wydawana klientowi, zaś do księgowości (...) była kierowana faktura nierzetelna, dokumentująca rzekomo przedłużony termin płatności w celu ukrycia zawłaszczenia przez sprawcę pobranej należności. W dniu 28 lutego 2013 r. przeprowadzona została w spółce (...) inwentaryzacja kontrolna, która wykazała niedobór i skłoniła pełnomocników pokrzywdzonej spółki do podjęcia działań ukierunkowanych na wyegzekwowanie naprawienia szkody.

Postanowieniem z dnia 6 marca 2013 r. prokurator wszczął śledztwo „w sprawie przywłaszczenia w okresie od stycznia 2012 r. do stycznia 2013 r. w C. powierzonego mienia w kwocie około 190.000 zł na szkodę (...) sp. z o.o. w C.". W miarę rozwoju śledztwa, ujawniony został schemat działania T. S., który w zamiarze uzyskania korzyści przywłaszczał gotówkę przekazywaną przez klientów tytułem zapłaty za kupiony towar, a także fałszował dokumentację księgową w zamiarze ukrycia swoich poczynań - te dwa wątki miały charakter wiodący w czynnościach prowadzonych przez organy ścigania i ostatecznie stały się przedmiotem zarzutów aktu oskarżenia.

Przedmiotem czynności sprawdzających były przede wszystkim wystawione przez T. S. faktury o przedłużonym terminie płatności. Mimo, iż okazało się niemożliwe przeprowadzenie dowodu z zeznań księgowej spółki (...), to jednak brak jest jakichkolwiek przesłanek podważających rzetelność sporządzonego przez nią dokumentu w postaci „zestawienia należności T. S. wobec (...) Sp. z o.o. wg. stanu na 25.03.2013 r." Wymaga zauważenia, że księgowa sporządziła zestawienie na podstawie dokumentów źródłowych, posiadała wiedzę i kwalifikacje potrzebne do rzetelnego zbadania problemu, a przy tym była osobą postronną w sprawie rozliczeń dokonywanych przez pracowników firmy.

Sąd z uwagą przeanalizował zestawienie sporządzonych przez oskarżonego faktur z przedłużonym terminem płatności i stwierdził, że dokument sporządzony przez księgową pokrzywdzonej firmy zawiera wszystkie faktury wymienione w zarzutach aktu oskarżenia, w szczególności pod poz. 15 wskazana została firma (...) prowadzona przez T. M. (1), pod poz. 9 jest (...) należąca do A. M. (1), od poz. 2 firma (...) należąca do S. N. (2) (umylnie podano imię), pod poz. 11 jest (...) należąca do R. S., pod poz. 34 firma (...) należąca do K. S., pod poz. 129 został wymieniony M. K. (1), pod poz. 115 - S. W., pod poz. 50 - I. P., pod poz. 66 - K. P. (1), pod poz. 65 - E. S., pod poz. 85 - M. Z. (1), pod poz. 78. W. L., pod poz. 88 - K. S. (1), pod poz. 92 - O. Ż., pod poz. 101 - W. B. (1), pod poz. 111 - K. P. (2), pod poz. 112 – W. K., pod poz. 122 - P. P. (1), pod poz. 79 - firma (...). R.; pod poz. 6 - firma (...) zależąca do M. C. (1), pod poz. 77 - M. Z. (2), pod poz. 54 - M. M. (1), pod poz. 52 - firma (...) należąca do R. K. (1), pod poz. 22 - E. B., pod poz. 23 firma (...) należąca do M. J. (1), pod poz. 4 - firma (...) w K. należąca do J. W. (1) (omyłkowo podana nazwa firmy, jednak prawidłowy jest adres siedziby).

Materiały źródłowe, w szczególności sporządzane przez sprzedawców dokumenty potwierdzające przeprowadzone transakcje, były również badane przez biegłą z zakresu rachunkowości T. K..

Oskarżony T. S. był zatrudniony w spółce (...) na stanowisku specjalisty do spraw sprzedaży i marketingu w okresie od 1.06.2006 r. do 30.01.2013 r., przy czym pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 30 § 1 pkt 3 k.p. po ujawnieniu rażącego naruszenia obowiązków pracownika, m.in. przywłaszczenia kwoty 17.000 zł, na którą wystawił fikcyjny dowód KW (...), potwierdzający rzekomą wpłatę do kasy spółki — w późniejszym czasie oskarżony zwrócił przywłaszczoną gotówkę w 3 ratach (opinia k. 807-808). Niedobór w kwocie 17.000 zł nie odzwierciedlał faktycznego niedoboru gotówki w kasie prowadzonej przez T. S., albowiem nie uwzględnia zatrzymanych przez niego wpłat klientów za zakupiony towar (k. 808 opinii). Sprzedaż towarów w (...) była dokumentowana paragonami z kasy fiskalnej w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, fakturami VAT wystawianymi dla osób prawnych oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej w przypadku gdy zażądali wystawienia faktury, a nadto fakturami korygującymi w przypadku np. zwrotu towaru. W przypadku sprzedaży na rzecz stałych klientów, wielokrotne wydawanie towaru w ciągu miesiąca dokumentowane było dowodem WZ, zaś na koniec miesiąca wystawiana była faktura VAT i realizowana była zapłata. Faktury VAT były wystawiane w 3 egzemplarzach, przy czym oryginał wydawano klientowi, kopia koloru różowego była przekazywana do księgowości spółki, a kopia koloru żółtego stanowiła podstawę wydania towaru z magazynu. Od września 2012 r. T. S. nie drukował 3 egzemplarzy faktur i niszczył kopie koloru żółtego, co było nieprawidłowe i stwarzało warunki do fałszowania dokumentów sprzedaży. Fałszowanie przez oskarżonego dokumentów polegało na zmianie formy płatności z formy gotówkowej na formę przelewu bankowego, a nadto zmianie asortymentu sprzedanego towaru i zaniżanie wartości transakcji. W II połowie 2012 r. zarząd spółki zorientował się w niedoborach środków pieniężnych i zdecydował o potrzebie przeprowadzenia inwentaryzacji należności, w szczególności rozliczenie faktur z przedłużonymi terminami płatności, co skutkowało ujawnieniem niezgodności faktur przekazywanych przez oskarżonego do księgowości ze stanem faktycznym, w szczególności rozliczeniem należności przez klientów bezpośrednio przy zakupie towaru, a nadto okazało się, że wartość towaru sprzedanego była wyższa niż podana na fakturze zaewidencjonowanej w księgach spółki. Ujawnione zostały również przypadki pozorowania zwrotu towaru i rzekomej wypłaty klientowi należności z tego tytułu.

Na podstawie ksiąg rachunkowych spółki, biegła ustaliła, że T. S. nie odprowadził do kasy należności przekazywanych mu przez klientów w gotówce przy odbiorze towaru w łącznej kwocie 374.794,98 zł, a nadto odpowiadał za niedobór towaru w magazynie na kwotę 18.556,86 zł - łącznie na kwotę 393.351,84 zł.

Biegła zwróciła również uwagę, że T. S. pobierał towar na swoją prywatną firmę (...) i nie zapłacił należności w kwocie łącznie 75.845,77 zł, przy czym spółka (...) wystąpiła na drogę postępowania sądowego i wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dn. 13.11.2013 r. sygn. I C (...) zasądzona została od oskarżonego kwota 73.446,06 zł z ustawowymi odsetkami.

Opinia sporządzona przez biegłą T. K. nie zawiera niejasności ani niespójności, które mogłyby podważyć rzetelność zawartych w niej wywodów i wniosków. Ustalenia biegłej oparte zostały na materiale źródłowym w postaci raportów kasowych, ksiąg rachunkowych i faktur zaewidencjonowanych w księgowości spółki (...), a zatem wynikają z dowodów, które noszą cechy dokumentów wiarygodnych. W ocenie Sądu opinia stanowi miarodajne odniesienie do faktów i zdarzeń dotyczących funkcjonowania spółki (...) i okoliczności związanych z pracą i bezprawnymi działaniami oskarżonego.

Z dużą dozą ostrożności Sąd odniósł się do opinii biegłego M. W., specjalizującego się w sprawach rachunkowości i ekonomii.

Prokurator zlecił biegłemu M. W. wydanie opinii w zasadzie odnoszącej się do tej samej materii, która była przedmiotem analizy biegłej T. K. (postanowienie k. 1141), przy czym kolejna opinia stanowi zbiór ogólników, które nie mogą być uznane za merytoryczne odniesienie do przedmiotu sprawy, tj. funkcjonowania spółki (...) i nielegalnych poczynań oskarżonego. Biegły praktycznie nie odniósł się do żadnych faktów, które mogły mieć wpływ na ocenę zarzutów stawianych T. S.. Można jedynie zwrócić uwagę na opisane w opinii ogólne zasady funkcjonowania podmiotu gospodarczego, w tym dotyczące księgowości i określone przez biegłego zasady dotyczące zabezpieczenia firmy przed nielegalnymi poczynieniami pracowników (m.in. k. 19-20 opinii). Ostatecznie jednak nie ma znaczenia dla oceny stopnia zawinienia oskarżonego fakt, że miał swobodę w ustawianiu programu komputerowego na swoim stanowisku pracy i możliwe było wcześniejsze wykrycie jego nadużyć w przypadku zastosowania zabezpieczeń. Odnosząc się do problemu prawidłowości ewidencjonowania zwrotu towaru, biegły podał ogólnikową uwagę, że „prawidłowe i zgodne z obowiązującymi przepisami było wyłącznie takie zorganizowanie gospodarki magazynowej, które uniemożliwiało edycję dokumentów potwierdzających dokonane operacje gospodarcze" (k. 22 opinii). W opinii powołane zostały zasady prawne regulujące funkcjonowanie podmiotu gospodarczego i ustalające obowiązki pracowników, w tym reguła wynikająca z art. 122 k.p., która stanowi, że w przypadku umyślnego wyrządzenia szkody przez zatrudnionego jest on obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości.

Sąd z uwagą przeanalizował również opinie wydane przez biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów.

Pierwsza opinia wydana przez biegłego D. M., zawierała sprawozdanie z badań porównawczych pisma 32 faktur VAT wystawionych przez oskarżonego w celu udokumentowania transakcji, które rzekomo miały być rozliczone w przedłużonym terminie płatności, w szczególności wystawionych dla S. W. faktur nr (...) z dn. 31.08.2012 r. i nr (...) z dn. 31.08.2012 r., wystawionej dla I. P. faktury nr (...) z dn. 23.05.2012 r., wystawionej dla K. P. (1) nr (...) z dn. 28.04.2012 r., wystawionej dla E. S. nr (...) z dn. 4.06.2012 r., wystawionej dla M. Z. (1) nr (...) z dn. 9.05.2012 r., wystawionej dla W. L. nr (...) z dn. 23.05.2012 r. i nr (...) z dn. 27.04.2012 r., wystawionej dla K. S. (1) nr (...) z dn. 17.07.2012 r., wystawionej dla O. Ż. nr (...) z dn. 16.07.2012 r., wystawionej dla W. B. (1) nr (...) z dn. 10.08.2012 r., wystawionej dla K. P. (2) nr (...) z dn. 22.08.2012 r., wystawionej dla W. K. nr (...) z dn. 29.11.2012 r., wystawionej dla P. P. (1) nr (...) z dn. 20.10.2012 r., wystawionej dla firmy (...). (...) sp. jawna nr (...) z dn. 27.03.2012 r., wystawionej dla PPHU (...), M. C. (1) nr (...) z dn. 2.05.2012 r., wystawionej dla spółki (...)/2012 z dn. 30.07.2012 r., wystawionej dla Z. J. nr (...) z dn. 30.01.2012 r., wystawionej dla M. Z. (2) nr (...) z dn. 6.02.2012r., wystawionej dla M. M. (1) nr (...) z dn. 4.11.2012 r., wystawionej dla spółki (...) nr (...) z dn. 19.11.2012 r., wystawionej dla firmy (...) nr (...) z dn. 30.11.2012 r. i nr (...) z dn. 29.09.2012 r., wystawionej dla (...) nr (...) z dn. 13.07.2012 r., wystawionej dla E. B. nr (...) z dn. 30.11.2012 r., wystawionych dla M. J. (1) nr (...) z dn. 19.07.2012 r., nr (...) z dn. 23.07.2012 r., nr (...) z dn. 16.08.2012 r., nr (...) z dn. 30.11.2012 r., wystawionych dla J. W. (1) nr (...) z dn. 27.09.2012 r. i nr (...) z dn. 10.08.2012 r.

Ekspertyza przeprowadzona na podstawie materiału porównawczego wykazała, że większość badanych faktur nie została podpisana przez osoby wskazane w pozycji „odebrał". Badanie podpisu (...) pozwoliło z prawdopodobieństwem wykluczyć autorstwo P. S., zaś w przypadku podpisów (...) konieczne okazało się poszerzenie materiału porównawczego. Jedynie podpis M. K. (5) okazał się autentyczny.

Biegły D. M. podjął również próbę ustalenia autora podpisów naniesionych w pozycji „odebrał" na fakturach przedstawionych mu do badań, przy czym jako materiał porównawczy posłużyły mu próbki pisma pobrane od T. S.. Z opinii wynika, że ze względu na specyfikę materiału dowodowego nie ma możliwości personalizacji wykonanych podpisów: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...). Biegły stwierdził, że podpisy na fakturach VAT numer (...) zostały podpisane przez osobę inną niż M. B. i T. S.. W opinii biegłego, należy uznać za prawdopodobne, że oskarżony podrobił podpisy I. P., M. Z. (1), K. P. (2), M. J. (1) i J. W. (4). Ekspertyza nie potwierdziła ani nie wykluczyła, że oskarżony nakreślił podpisy O. Ż., W. B. (1), P. P. (1), przy czym wykluczyła autorstwo podpisów na fakturze wystawionej dla firmy (...) i wystawionej dla Z. J., zaś z pewnym prawdopodobieństwem pozwoliła przyjąć, iż nie nakreślił podpisu na fakturze wystawionej dla PPHU (...), M. C. (1).

W ocenie Sądu, opinie sporządzone przez biegłego D. M. zawierają rzetelny referat analizy graficzno-porównawczej 32 faktur VAT, które dotyczyły transakcji przeprowadzonych przez T. S. i budziły wątpliwości odnośnie rzetelności zawartych w nich treści. Przeprowadzone badania wykazały, że jedynie podpis M. K. (6) był podpisem autentycznym, zaś pozostałe zostały podrobione, przy czym jako prawdopodobne można przyjąć autorstwo oskarżonego odnośnie sfałszowanych podpisów O. Ż., W. B. (1) i P. P. (1), a nadto ekspertyza potwierdziła prawdopodobieństwo wykonania również przez oskarżonego podpisów (...), M. Z. (1), K. P. (2), M. J. (1) i J. W. (1).

Po ujawnieniu kradzieży pieniędzy z utargu w kwocie 17.000 zł, księgowość spółki (...) sporządziła wykaz wystawionych przez oskarżonego faktur z przedłużonym terminem płatności (dowód: 44-67) w celu sprawdzenia przyczyn zwłoki w uregulowaniu należności, co ostatecznie pozwoliło ujawnić proceder podrabiania kopii faktur VAT. Jak wynika z zeznań J. J., część zaległych płatności została przez nich zweryfikowana i okazało się, że klienci zapłacili za towar gotówką pry odbiorze towaru. Oskarżony miał obowiązek sporządzić fakturę VAT w 3 jednobrzmiących egzemplarzach, przy czym oryginał wydawał klientowi a kopie przekazywał do działu księgowego. W praktyce podrobienie kopii faktury było trudne do ujawnienia, a oskarżonemu zapewniło ukrycie procederu przywłaszczenia pieniędzy z utargu pod pozorem, że transakcja była rozliczona z przedłużonym terminem płatności. W toku śledztwa zakwestionowano 26 kopii faktur, które nie były zgodne z oryginałami, zaś biegły z zakresu badania dokumentów i pisma ręcznego stwierdził sfałszowanie podpisu osoby wskazanej jako odbiorca.

Dodatkowe informacje odnośnie okoliczności transakcji widniejących w tych fakturach zostały ujawnione w wyniku przesłuchania S. W. (zarzut 2, 3), I. P. (zarzut 4), K. P. (1) (zarzut 5), E. S. (zarzut 6), M. Z. (1) (zarzut 7), W. L. (zarzut 8), K. S. (1) (zarzut 9), O. Ż. (zarzut 10), W. B. (1) (zarzut 11), K. P. (2) (zarzut 12), W. K. (zarzut 13), P. P. (1) (zarzut 14), K. R. (2) (zarzut 15), J. C. (1) (zarzut 16), M. Z. (2) (zarzut 17), W. L. (zarzut 18), M. M. (1) (zarzut 19), R. K. (1) (zarzut 20), E. B. (zarzut 21), M. J. (1) (zarzuty 22, 23, 24, 25), J. W. (1) (zarzuty 26, 27).

W ocenie Sądu, depozycje świadków, których podpisy zostały podrobione na kopiach faktur są rzeczowe i zasługują na walor wiarygodności. Wymaga zaakcentowania, że fakt podrobienia ich podpisów został jednoznacznie potwierdzony w wyniku ekspertyz biegłego D. M..

Badając okoliczności zarzutu z pkt 1, Sąd zwrócił szczególną uwagę na informacje podane przez świadków objętych wykazem zakwestionowanych faktur, który został sporządzony przez księgową (...) (k. 44-67), przy czym analizując ich zeznania nie stwierdził okoliczności podważających ich wiarygodność.

A. M. (1) zajmował się działalnością usługową jako współpracownik firmy zarejestrowanej na jego żonę. W zakresie wykonywanych prac remontowo-budowlanych firma zaopatrywała się w towar w spółce (...). Gdy w styczniu 2013 r. uzyskał informację, że rzekomo firma żony zalega z płatnością za towar, osobiście udał się do biura (...) i w rozmowie z prezesem wyjaśnił bezpodstawność zgłoszonych roszczeń. Świadek pamięta, że te zakupy, które rzekomo nie zostały przez niego rozliczone, były obsługiwane przez pracownika o imieniu T..

Z zeznań S. N. (1) wynikało, że mimo zapłaty za towar bezpośrednio oskarżonemu, spółka (...) skierowała do niego ponaglenie o rozliczenie zaległej należności. Po wyjaśnieniu sprawy, okazało się, że wysłane mu wezwanie do zapłaty było bezpodstawne.

R. S. również był klientem spółki (...) i przy zakupie towaru zazwyczaj prosił o przedłużony termin płatności, z tym że zawsze regulował swoje zobowiązania. Transakcje przeprowadzał z T. S. i jemu przekazywał zapłatę za towar, na dowód czego otrzymywał potwierdzenie w postaci paragonu, faktury VAT lub KP. W grudniu 2012 r. otrzymał z firmy (...) wezwanie do uregulowania zaległości, co skłoniło go do wyjaśnienia zaistniałego nieporozumienia w bezpośredniej rozmowie z oskarżonym. Mimo, iż T. S. zobowiązał się do zweryfikowania dokumentów, świadek otrzymał kolejne ponaglenie, przy czym tym razem podjął rozmowę z innym pracownikiem (...) i dowiedział się, że rzekomo zwracał towar kupiony w tej firmie. Kierowane do niego roszczenia były bezpodstawne.

K. S. (2) była właścicielką firmy (...) z siedzibą w C.. W nieznanych jej okolicznościach oskarżony sporządził fakturę na jej firmę mimo, iż w tym czasie nie prowadziła już działalności gospodarczej i nie kupowała towaru w spółce (...). Podjęła próbę wyjaśnienia sprawy z T. S., jednak ten upierał się, że faktura jest rzetelna. Gdy zażądała od oskarżonego przedstawienia dokumentu WZ na dowód odebrania przez nią towaru, sprawa nie doczekała się dalszego biegu.

M. K. (1) figurował na liście dłużników spółki (...), jednak okazało się, że obciążająca go faktura została sfałszowana. Okazało się, że w zbiorach księgowych firmy była kopia faktury o tym samym numerze, który widniał na wydanym mu oryginale dokumentu, przy czym na kopii wskazany był inny odbiorca, inny towar i inna forma płatności.

Z zeznań P. S. wynika, że na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, kupował towar w sklepie należącym do firmy (...), przy czym transakcje zawsze były obsługiwane przez T. S. i rozliczane bezpośrednio przy odbiorze. Świadek stanowczo zaprzeczył, by uzgadniał ze sprzedawcą przedłużony termin płatności widniejący na kopiach faktur VAT nr (...) z dn. 21.06.2012 r. i nr (...) z lipca 2012 r., jak również zakwestionował fakturę korygującą nr (...) z dn. 29.06.2012 r., która miała rozliczać rzekomy zwrot towaru w dniu 29.11.2012 r. (por. k. 48 verte poz. 31).

Z raportu sporządzonego przez księgową (...) wynika, że oskarżony wystawił fakturę nr (...) z dn. 30.06.2012 r. opiewającą na kwotę 3.222,15 zł na dowód zakupu towaru przez G. C. (k. 47 poz. 21). Przesłuchany w charakterze świadka G. C. kategorycznie stwierdził, że nie przeprowadzał transakcji dokumentowanej okazaną mu fakturą i na dowód swoich twierdzeń podał fakt, iż w fakturze tej został podany nieaktualny adres zamieszkania z okresu, gdy faktycznie kupował towar w tej firmie.

T. M. (1) prowadził firmę o nazwie (...) i często kupował towar w firmie (...), jednak zawsze płacił należności w chwili wydania mu faktury. Świadek zakwestionował faktury z przedłużonym terminem płatności, zaksięgowane w spółce (...).

P. J. podważył autentyczność faktur nr (...) z dn. 31.10.2012 r., nr (...) z dn. 30.11.2012 r. i nr (...) z dn. 31.10.2012 r.

Wedle twierdzeń A. S. (1) , podrobione zostały faktury nr (...) z dn. 28.05.2012 r. i nr (...), wystawione na jego firmę (...) w C.. Świadek dysponował oryginałami faktur, na których odnotowano zapłatę należności przy odbiorze towaru.

S. J. zakwestionował rzetelność kopii faktury nr (...) z dn. 31.05.2012 r., w szczególności zapis o rzekomym przedłużeniu terminu płatności .

P. K. (1) zapłacił za towar rozliczony fakturą nr (...) z dn. 21.12.2012 r. i był w stanie udowodnić przekłamanie o przedłużonym terminie płatności.

B. S. podważyła zapisy o zwrocie towaru kupionego w (...) i udokumentowanego fakturami wystawionymi przez oskarżonego na jej firmę (...) w C., w szczególności nr (...), (...). (...), (...), (...).

R. C. zawsze rozliczał transakcje w dniu odbioru towaru i otrzymywał potwierdzenie wydawanymi mu fakturami VAT. Stanowczo stwierdził, że nie polega na prawdzie zapis o przedłużonym terminie płatności na kopii faktury VAT nr (...).

Świadek M. M. (2) nie pamiętała szczegółów transakcji zakupu towaru w firmie (...), jednak zwróciła uwagę na oczywistą sprzeczność między treścią zapisaną w okazanej jej kopii faktury nr (...), a posiadanym przez nią oryginałem tego dokumentu.

D. O. (1) dysponował oryginałem faktury nr (...) i był w stanie wykazać podrobienie jej kopii, w szczególności niezgodny z prawdą zapis o przedłużonym terminie płatności.

D. W. ma zarejestrowaną działalność gospodarczą pod szyldem firmy (...) i bywał klientem spółki (...). Należności za towar płacił gotówką i zakwestionował kopię faktury VAT nr (...), na której widniał zapis o rzekomo przedłużonym terminie płatności.

K. J. (1) nabywał towar na swoją firmę (...).J. w Z. i zawsze płacił gotówką w dniu transakcji. Nie potwierdził zapisu o przedłużonym terminie płatności na kopii faktury nr (...).

Zeznania Ł. Z. pozwoliły stwierdzić podrobienie kopii faktury nr (...), która dotyczyła zakupu rozliczonego gotówką przy odbiorze towaru.

J. G. (1) płaciła należność bezpośrednio przy odbiorze towaru i dysponowała oryginałami faktur VAT na potwierdzenie, że nie korzystała z przedłużonego terminu płatności.

A. S. (2) został wezwany przez firmę (...) do zapłaty zaległych należności, jednak był w stanie udowodnić rozliczenie faktury nr (...) i faktury nr (...)/

W. B. (2) zapłacił gotówką należność z faktury nr (...), która widniała w zbiorach księgowych (...) jako należność dłużna.

M. B. stwierdził podrobienie swoich podpisów na fakturach nr (...), które zawierały nieprawdziwe informacje o rzekomo przedłużonym terminie płatności.

K. M. (1) i Z. J. zawsze za towar płacili bezpośrednio przy jego odbiorze i nigdy nie zwracali zakupionego materiału.

K. S. (3) stanowczo zaprzeczył, by korzystał z przedłużonego terminu płatności, bądź zalegał z rozliczeniem należności za towar kupiony w firmie (...).

K. P. (3) zakwestionował autentyczność swojego podpisu na fakturze nr (...), a także zaprzeczył, by zwracał towar rozliczony fakturą nr (...).

P. W. zapłacił gotówką należność z faktury nr (...) i nie korzystał z przedłużonego terminu płatności.

Z. K. (1) dysponował dowodem zapłaty należności z faktury nr (...) i nie korzystał z przedłużonego terminu płatności.

D. O. (2) podważyła rzetelność wystawionych na nią faktur korygujących nr (...), (...), (...).

A. Z. (1) kupowała towar w sklepie spółki (...) i zawsze płaciła należności w dniu transakcji.

K. J. (2) zakwestionował zapis na fakturze numer (...) o przedłużonym terminie płatności i potwierdził uiszczenie należności za towar.

J. C. (2) przyznał, że nie pamięta szczegółów transakcji rozliczonej wskazaną mu fakturą, jednak wyraził pewność, iż każdą należność regulował gotówką.

K. P. (4) był na liście dłużników spółki (...) w związku z fakturą nr (...), jednak w rzeczywistości należność zapłacił w dniu zakupu towaru.

J. T. zapłaciła za towar rozliczony fakturą nr (...) i posiadała oryginał dokumentu na dowód uiszczenia należności.

J. K. (1) uregulował wszystkie należności wynikające z zakupów dokonanych w sklepie spółki (...).

H. R. stanowczo stwierdziła, że nie zalega z żadnymi płatnościami na rzecz firmy (...).

B. O. stanowczo zaprzeczyła, by dokonała zakupu towaru dokumentowanego fakturą nr (...).

Ł. R. płacił gotówką za towary kupione w firmie (...). Na podstawie posiadanego oryginału faktury VAT nr (...) był w stanie podważyć autentyczność kopii faktury o tym samym numerze zdeponowanej w zasobach księgowych spółki (...).

A. N. zaprzeczył, by zwracał do firmy (...) towar wymieniony w korekcie faktury z dn. 24.07.2012 r., jak również podważył autentyczność faktury nr (...).

Z zeznań A. L. (1) wynika, iż każdy zakup w firmie (...) rozliczała płatnością gotówkową.

D. S. (1) otrzymał z firmy (...) ponaglenie w sprawie zapłacenia zaległej należności, jednak za wszystkie zakupy płacił gotówką w dniu transakcji.

P. K. (2) posiadał oryginał faktury VAT nr (...) i był w stanie udowodnić, że zapłacił za towar gotówką w dniu transakcji.

Z. M. płacił za towar gotówką i nie miał żadnego długu wobec spółki (...).

M. P. (1) rozliczał zakupy płatnością gotówkową i posiadał w zasobach swojej firmy (...) sp. z o.o. faktury z zapisem potwierdzającym uiszczenie należności.

P. G. podważył rzetelność kopii faktury VAT nr (...) i na dowód przekazania zapłaty za towar okazał oryginał faktury zaopatrzony stosownym zapisem.

K. S. (4) podczas przesłuchania okazała faktury VAT numer (...). (...), na których odnotowano zapłatę gotówką.

Z zeznań B. K. (2) wynikało, że kupując towar w firmie (...) zawsze płacił gotówką w dniu transakcji, przy czym swoje twierdzenia poparł stosownymi dokumentami.

U. D. przedłożyła oryginalne dokumenty na dowód rozliczenia należności wynikających z faktur VAT nr (...).

Podobnie J. W. (2) złożył zapewnienie, że nie zalega z zapłatą należności na rzecz spółki (...) i przełożył oryginały faktur VAT (4. 422-426).

L. K. była w stanie udowodnić zapłatę za zakup towaru w sklepie (...), ponieważ dysponowała oryginałem faktury VAT nr (...). Kopia tego dokumentu, która była zdeponowana w księgowości spółki okazała się podrobiona.

Podobnie M. J. (3) mogła wykazać rozliczenie transakcji zakupu towaru w spółce (...) oryginałami faktur nr (...) wystawionych na firmę Przedsiębiorstwo (...), która wykonywała zlecone przez nią prace remontowe.

J. G. (2) przedstawiła na potrzeby śledztwa oryginały faktur VAT, które sporządził pracownik sklepu (...) na dowód przeprowadzonej transakcji, w tym zapłaconej przez klienta należności. Na jej nazwisko były wystawione faktury nr (...). Przesłuchana w charakterze świadka zakwestionowała okazaną jej kopię faktury VAT nr (...) i stanowczo zaprzeczyła, by kiedykolwiek korzystała z przedłużenia terminu płatności.

J. D. potwierdził, że kupował towar w sklepie (...) za pośrednictwem zatrudnionej przez siebie firmy remontowej przy czym transakcje były dokumentowane fakturami wystawianymi na jego żonę E. D.. Nie zalega z płatnościami.

A. M. (2) potwierdził zakup materiałów budowlanych w sklepie spółki (...) i zastrzegł, że należności zawsze płacił gotówką w dniu transakcji, na dowód czego posiada faktury.

M. K. korzystał z oferty sklepu (...), przy czym każdorazowo płacił za towar gotówką bezpośrednio przy jego odbiorze.

F. F. świadczy usługi pod szyldem firmy (...)i na potrzeby prowadzonych prac zaopatrywał się w towar w sklepie (...). Przesłuchiwany jako świadek podał, że płatności za towar dokonywał gotówką i nie posiadał żadnych zaległości. Na podstawie wydanego mu na dowód transakcji oryginału faktury VAT nr (...) stwierdził nierzetelność kopii tego dokumentu, okazanej mu podczas przesłuchania, a wcześniej zabezpieczonej ze zbiorów firmy (...).

M. G. był właścicielem firmy (...) z siedzibą w C. i w 2012 r. przeprowadzał remont pomieszczeń przynależnych do firmy. Z jego zeznań wynika, że za towar kupowany w sklepie (...) zazwyczaj płacił gotówką, a tylko w nielicznych przypadkach rozliczał należności przelewem. Złożył na potrzeb śledztwa faktury VAT, które dokumentowały zawarte przez niego transakcje.

E. M. zeznał, że nigdy nie był klientem firmy (...) i nie potrafi wyjaśnić okoliczności sporządzenia faktur VAT na zarządzaną przez niego spółkę (...) S.A. Świadek zaprzeczył, by przeprowadzał transakcję udokumentowaną fakturą VAT nr (...).

M. K. (3) prowadził Przedsiębiorstwo (...) i na swoją firmę dokonał zakupu towarów w sklepie spółki (...), przy czym transakcja została niezwłocznie rozliczona. Świadek zakwestionował kopię faktury VAT numer (...), na której widniał zapis o treści: „pozostało do zapłaty 1.499,86 zł w terminie 21 dni”. Na dowód uregulowania należności świadek przedstawił oryginał faktury VAT numer (...) (dowód: k. 499).

M. M. (3) został przesłuchany na okoliczność sporządzenia faktury VAT numer (...). Świadek przyznał, że z powodu upływu czasu nie pamięta szczegółów wszystkich transakcji zakupu materiałów budowlanych, jednak nie otrzymał z firmy (...) żadnych ponagleń o zapłatę zaległych należności. Zwrócił uwagę, ze na okazanej mu kserokopii faktury brakuje jego podpisu.

K. S. (5) posiadała w swoich zasobach oryginał faktury VAT numer (...) i powołując się na ten dokument, podważyła rzetelność okazanej jej kopii. Stanowczo stwierdziła, że za towar kupiony w spółce (...) należność była przekazywana bezpośrednio przy odbiorze towaru i nie korzystała z przedłużonego terminu płatności.

S. B. zeznał, że nie zalega z zapłatą należności za towar kupiony w sklepie firmy (...) i nigdy nie otrzymał wezwania do uregulowania zaległych wierzytelności.

Z zeznań K. B. wynika, że osobiście nie kupowała towaru w sklepie (...)-u i nigdy z tej firmy nie otrzymała monitów dotyczących nieuregulowanych płatności.

T. P. prowadził działalność gospodarcza pod szyldem firmy (...) z siedzibą w K.. Podczas przesłuchania świadek potwierdził, że okazjonalnie zaopatrywał się w towar od firmy (...), przy czym zawsze transakcje przeprowadzał osobiście i płacił należność bezpośrednio przy odbiorze.

Z zeznań B. P. wynika, że nigdy nie kupował towaru od spółki (...). W uzupełnieniu podał, że pomaga jedynie przy wykonywaniu prac fizycznych w firmie prowadzonej przez jego dziadka T. P..

K. D. stanowczo zaprzeczył, by kiedykolwiek był klientem spółki (...). Według jego twierdzeń nie posiada żadnych nieruchomości, w szczególności pod adresem przy ul. (...) w C., a nawet nigdy do daty jego przesłuchania, nie był w tym mieście. Stwierdził, że na okazanej mu kopii faktury VAT numer (...) nie ma jego podpisu.

Z. B. jest właścicielem firmy (...) w C.. Świadek pamiętał transakcje zakupu towarów w sklepie (...) i jednoznacznie stwierdził, że zawsze płacił za towar gotówką, nie korzystał z przedłużonego terminu płatności i nie ma żadnych zaległych zobowiązań.

J. K. (2) prowadzi firmę (...) w C. i na potrzeby świadczonych usług nabywał towar od spółki (...). Należność płacił gotówką przy odbiorze towaru, bądź korzystał z przedłużenia terminu zapłaty, jednak w takich przypadkach solidnie wywiązywał się ze zobowiązań. Faktury VAT zakupu towaru przechowuje w zasobach księgowych firmy.

Z. K. (2) zeznał, że w 2012 r. kupował materiały na potrzeby remontu mieszkania i przeprowadzał transakcje m.in. z pracownikiem spółki (...). Nigdy nie korzystał z przedłużonych terminów płatności i nie ma żadnych zaległych zobowiązań wobec M. (...).

G. S. (2) jest właścicielem przedsiębiorstwa PPHU (...). Faktem jest, że w 2012 roku kupował towar w sklepie firmy (...), jednak wszystkie transakcje zostały przez niego rozliczone. Pamiętał, że w 2013 r. wynikły jakieś wątpliwości odnośnie jego zobowiązań wobec M. (...), jednak niezwłocznie wyjaśnił zaistniały problem. Wykluczył, by kiedykolwiek korzystał z przedłużonego terminu płatności.

A. L. (2) prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą AL.-BUD w C. i był stałym klientem spółki (...). Pod koniec 2012 r. otrzymał z firmy (...) pismo monitujące uregulowanie zaległych płatności w kwocie 2.555,09 zł. W zamiarze wyjaśnienia sprawy zlecił księgowemu wysłanie do (...) faktury, którą otrzymał na dowód zapłaty za towar i ostatecznie problem został rozwiązany. Podczas przesłuchania okazano świadkowi kserokopie faktury VAT numer (...), korektę faktury VAT numer (...) – zarówno kopia faktury, jak i korekta faktury nie były zgodne z posiadanymi przez niego dokumentami. Nigdy nie zwracał towaru kupionego w sklepie (...).

K. M. (2) zeznał, że był klientem firmy (...), jednak nigdy nie wnosił o wystawienie faktury zakupu, a jedynie otrzymywał rachunek uproszczony. Za towar zawsze płacił gotówką. Zakwestionował okazaną mu fakturę numer (...) i wyjaśnił, że nigdy nie kupował towaru wyszczególnionego w tym dokumencie, nigdy nie wystawiono mu takiej faktury i nigdy nie korzystał z przedłużonego terminu płatności. Podważył wiarygodność podpisu złożonego na tej fakturze.

J. P. (1) potwierdziła, że w związku z remontem mieszkania, wynajęty przez nią pracownik zamawiał potrzebny towar w firmie (...) i zamówienie było realizowane wraz z usługą dowozu pod wskazany adres. Nie ma żadnych zaległych płatności i nikt z firmy (...) nie wysuwał względem niej żadnych roszczeń.

P. L. kupował towar od firmy (...) i zawsze płacił należności gotówką, na dowód czego był w stanie przedstawić faktury VAT numer (...). Świadek zakwestionował okazaną mu korektę faktury VAT (...) i kopię faktury numer (...). Stwierdził również podrobienie jego podpisu na okazanych dokumentach.

M. Z. (3) prowadzi firmę (...). Świadek potwierdziła transakcje zakupu towaru w firmie (...) i zastrzegła, że zawsze płaciła gotówką przy odbiorze towaru.

C. W. był klientem firmy (...) i – jak wynika z jego zeznań – nie ma żadnych zaległych płatności. Świadek zakwestionował autentyczność jego podpisu na okazanej mu przez przesłuchującego kopii faktury VAT numer (...).

Z. S. zeznał, że kupował towar w firmie (...) i czasami korzystał z przedłużonego terminu płatności, jednak zawsze regulował obciążające go należności. Na przełomie 2012/2013 r. otrzymał pismo z informacją o rzekomych zaległościach w rozliczeniu transakcji, jednak skontaktował się z M. (...) i wyjaśnił zaistniałe nieporozumienie.

Z. K. stanowczo stwierdził, że wszystkie zakupy dokonywanie przez niego w sklepie (...)-u, były płacone gotówką przy odbiorze towaru, na dowód czego był wstanie okazać faktury VAT numer (...). Nie korzystał z przedłużonych terminów płatności, co wynikałoby z okazanej mu przez przesłuchującego kopii faktury VAT numer (...), przy czym również podpis na tym dokumencie nie jest jego podpisem.

J. P. (2) nigdy osobiście nie była w sklepie (...), jednak firma przeprowadzająca remont jej mieszkania kupowała w tej spółce potrzebne materiały. Za towar zawsze płaciła gotówką do rąk kierowcy, który wykonywał usługi transportu. Na dowód rozliczenia transakcji świadek okazała podczas przesłuchania faktury VAT numer (...), a nadto korekty faktur VAT (...).

M. K. (4) jest właścicielem firmy (...) z siedzibą w R. i w 2012 r. prowadził pracę remontowe pawilonu handlowego należącego do jego firmy, z tym że niezbędne materiały kupował jego szwagier. Nie zdarzyło się, by firma (...) wzywała go do uregulowania jakichś zaległych płatności.

K. C. prowadzi firmę (...)z siedzibą w R.. Z jej zeznań wynika, że na potrzeby remontu pawilonu firmy w 2012 r., kupowany był materiał w spółce (...). Należność za towar została zapłacona gotówką, co było potwierdzone stosownym zapisem na fakturze VAT. Podczas przesłuchania okazano świadkowi fakturę VAT numer (...) i korektę faktury VAT (...), które nie były zgodne ze stanem faktycznym, w szczególności nie jest prawdą by korzystała z przedłużonego terminu płatności.

R. K. (3) potwierdził, że na użytek prowadzonego remontu, zaopatrywał się w materiały w firmie (...), przy czym zawsze należność płacił gotówką i nie korzystał z przedłużonego terminu uregulowania należności, co potwierdzają dowody w postaci posiadanych przez niego faktur VAT.

T. M. (2) jest właścicielem firmy o nazwie T., z tym że od października 2011 r. do października 2013 r. miał zawieszoną działalność gospodarczą i w tym czasie nie kupował na swoją firmę żadnego towaru. Świadek nie potwierdził transakcji udokumentowanej kopią faktury VAT numer (...). W styczniu 2013 r. otrzymał z firmy (...) upomnienie o uregulowanie jakiejś zaległej płatności, jednak osobiście udał się do siedziby spółki i wyjaśnił bezpodstawność roszczeń.

J. U. jest prezesem spółki (...) z siedzibą w R.. Świadek zakwestionował autentyczność jego podpisu na kopii faktury VAT numer (...), którą mu okazano podczas przesłuchania.

M. L. osobiście nie kupowała towaru w sklepie firmy (...), jednak nabywała tam materiały firma, której zleciła remont mieszkania. Z zeznań świadka wynikało, że pod koniec 2012 r. telefonował do niej pracownik firmy (...) w sprawie rzekomych zaległych płatności, jednak ostatecznie zarzuty okazały się bezpodstawne.

M. O. prowadzi (...) z siedzibą w P.. Świadek potwierdziła zakup towarów w firmie (...) i zapewniła, że należność była płacona gotówką. Na dowód rozliczenia tych transakcji świadek okazał faktury VAT numer (...).

J. W. (3) jest właścicielem firmy (...) z siedzibą w C.. Świadek potwierdził, że okazjonalnie kupował materiały w sklepie spółki (...). Gdy podczas przesłuchania okazano mu fakturę VAT numer (...), świadek zakwestionował autentyczność podpisu widniejącego na tym dokumencie.

A. K. prowadzi firmę (...) z siedzibą w C.. Świadek był w posiadaniu faktury VAT numer (...), wystawionej na dowód zakupu towarów w firmie (...), w której potwierdzono zapłatę za należność gotówką.

A. S. (3) kupował towar w sklepie spółki (...) i zawsze płacił należności przy odbiorze, co było uwzględnione w treści wydawanej mu faktury. Świadek zakwestionował okazaną mu fakturę numer (...) i kopię faktury VAT (...), w szczególności widniejące na nich podpisy. Nigdy nie korzystał z przedłużonego terminu płatności.

J. M. pełnił funkcję prezesa zarządu spółki (...) z siedzibą w C.. Podczas przesłuchania, świadek potwierdził, że kupował towar w firmie (...) i zapewnił, iż należność zawsze była płacona gotówką. Pod koniec 2012 r. otrzymał ze spółki (...) zestawienie zaległych płatności, jednak był w stanie przedstawić faktury VAT potwierdzające uiszczenie należności. Osoby dokonujące zakupu na firmę (...) nigdy nie korzystały z przedłużonego terminu płatności.

Z. D. jest prezesem spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w C.. Mimo, iż osobiście nie zajmował się kupnem towaru, to jednak nadzorował prace remontowe sklepu przy ul. (...) w C. i posiadał wiedzę o bieżącym regulowaniu płatności. Firma (...) nie zgłaszała wobec nich żadnych roszczeń.

M. S. (1) jest współwłaścicielem firmy (...) S.C. z siedzibą w C.. Z jego zeznań wynikało, że kupował towar w firmie (...) i każdą transakcję rozliczał zapłatą w gotówce. Świadek zakwestionował okazaną mu podczas przesłuchania fakturę VAT numer (...) na której widnieje adnotacja o przedłużonym terminie płatności, przy czym był wstanie udowodnić swoją rację posiadaną oryginalną fakturą z zapisem o zapłacie wymaganej należności.

H. G. został przesłuchamy na okoliczność wystawionych przez oskarżonego faktur dokumentujących zakup towaru przez osoby prowadzące prace budowlane na rzecz przychodni (...). Świadek stwierdził, że zawsze płatności były dokonywane gotówką. Co prawda zaistniały jakieś wątpliwości odnośnie uregulowania wszystkich należności, jednak księgowa firmy wyodrębniła z zasobów księgowych faktury, które były dowodem przekazania zapłaty. Nigdy nie korzystali z odroczonych terminów płatności.

M. C. (2) prowadził firmę PHU (...) z siedzibą w C., Podczas przesłuchania świadek potwierdził, że był klientem spółki (...), przy czym zaznaczył, że zawsze płacił należności gotówką lub przy użyciu karty bankowej.

Z. N. był prezesem firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w L.. W zasobach księgowych spółki była tylko jedna faktura wystawiona przez M. (...), zaś należność za towar opisany w tym dokumencie została uiszczona w dniu zakupu. Z zeznań Z. N. jednoznacznie wynikało, że firma (...) nie ma żadnych zaległych zobowiązań.

A. W. w dacie przesłuchanie był dyrektorem (...). Z poczynionych przez świadka ustaleń wynikało, że w placówce nie były prowadzone prace remontowe i nie kupowano żadnych materiałów w firmie (...). Świadek zakwestionował okazaną mu podczas przesłuchania fakturę VAT numer (...).

L. T. prowadził (...) w C.. Świadek nie potrafił podać miarodajnych informacji odnośnie transakcji zakupu towaru w firmie (...), a jedynie wyraził przypuszczenie, że podczas remontu jego mieszkania w 2012 r. mogło się zdarzyć, iż firma której zlecił prace zaopatrywała się w potrzebny materiał w tej właśnie firmie i być może wykonała jakieś zamówienia. Z depozycji L. T. wynikało, że nie ma żadnych zobowiązań wobec spółki (...).

A. C. potwierdziła, że w związku z prowadzonymi pracami remontowymi, zatrudniony przez nią pracownik kupował materiały na potrzeby świadczonej przez siebie usługi. Wszystkie należności były na bieżąco rozliczane. Pod koniec 2012 r. otrzymała z firmy (...) jakieś pismo ponaglające zapłatę, jednak w rozmowie telefonicznej z pracownikiem spółki wyjaśniła zaistniałe nieporozumienie.

Przesłuchany został w charakterze świadka również były teść oskarżonego A. Z. (2), który – jak wynika z jego zeznań – był jednym ze wspólników (...) i niejako osobiście czuł się odpowiedzialny za zatrudnienie zięcia, który okazał się nieuczciwym pracownikiem. Świadek nie znał szczegółów procederu T. S., a jedynie już po ujawnieniu jego manipulacji, uzyskał informacje o przywłaszczaniu przez niego utargu poprzez składanie do księgowości podrobionych kopii faktur dla upozorowania rzekomo przedłużonego terminu płatności. Gdy pytał oskarżonego o stawiane mu zarzuty, ten przyznał się do fałszowania faktur i do podbierania pieniędzy od klientów (zeznania k. 1535).

Z opinii biegłych lekarzy psychiatrów, której strony nie kwestionowały, a Sąd podzielił w całej rozciągłości, wynika, że tempore criminis T. S. miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie wniosły do sprawy istotnych treści zeznania świadków M. P. (2) (k. 148), R. P. (k. 185), J. P. (3) (k. 194), D. S. (2) (k. 245), A. R. (k. 259), J. W. (5) (k. 260), M. S. (2) (k. 262), M. P. (3) (k. 527), S. C. (k. 698).

Z zeznań J. J. wynikało, że po uzyskaniu potwierdzenia o nieuczciwych manipulacjach oskarżonego, kierownictwo spółki (...) podjęło próbę wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. W obecności J. J. i innych członków zarządu, oskarżony przyznał się do stawianych mu zarzutów i złożył sporządzoną przez siebie listę transakcji, z których zapłat nie odprowadził do kasy spółki. W realiach niniejszej sprawy Sąd uznał za wiarygodne informacje podane przez J. J. (także notatki k. 6-7), jednak z dużą dozą ostrożności odniósł się do listy nierozliczonych transakcji, którą oskarżony przedłożył na posiedzeniu zarządu w dniu 10 stycznia 2013 r., albowiem nie miał on żadnego interesu by rzetelnie odnieść się do swoich przewinień i ujawnić prawdę o rozmiarach procederu (pisma k. 1440-1443).

Oskarżony nie uznał stawianych mu zarzutów i podjął próbę przerzucenia odpowiedzialności za złą kondycję spółki na zarząd (...). Wypytywany o szczegóły, nie był w stanie podać logicznego uzasadnienia swojej wersji. Wyjaśnienia oskarżonego stanowią, w ocenie Sądu, nieudolną linię obrony obliczoną na uniknięcie odpowiedzialności. Wymaga przypomnienia, że już po ujawnieniu nielegalnych manipulacji przez księgową, oskarżony przyznał się przed zarządem i innymi pracownikami (...) do okradania spółki, a nawet złożył obietnicę naprawienia szkody (wyjaśnienia oskarżonego k.920-923, 1275-1277, 1390-1396).

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt I wyroku

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analizując zarzuty aktu oskarżenia nasuwa się wniosek, że prokurator z niedostateczną wnikliwością przeanalizował materiał dowodowy i w konsekwencji wadliwie opisał w zarzucie 1 przestępcze manipulacje oskarżonego, zaś w zarzutach 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27 błędnie odniósł się do ustaleń poczynionych przez biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów.

Akt oskarżenia obejmował zarzuty popełnienia przestępstw w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 31 stycznia 2013 r. Podane przez prokuratura daty wymagały korekty, albowiem z ustalonego stanu faktycznego wynika, że oskarżony rozpoczął swój proceder w lutym 2012 r., a został zwolniony z pracy w dniu 30 stycznia 2013 r.

Stosownie do art. 4 § 1 kk Sąd zastosował przepisy obowiązujące w dacie popełnienia przestępstw, jako korzystniejsze dla oskarżonego, m.in. ze względu na możliwość warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

W nawiązaniu do zarzutu z pkt 1 wymaga zwrócenia uwagi, że nielegalny proceder oskarżonego polegał na przywłaszczaniu pieniędzy pochodzących z wpłat dokonywanych przez klientów spółki (...) tytułem rozliczenia należności za kupiony towar. Praca na stanowisku sprzedawcy umożliwiała T. S. fałszowanie dokumentów sporządzonych na dowód przeprowadzonych transakcji i tym samym na stwarzanie pozorów niedopełnienia przez klienta obowiązku uiszczenia należności przy przedłużonym terminie płatności, a także rzekomej wypłaty klientowi gotówki w związku ze zwrotem zakupionego przez niego towaru. Zapewnienie powodzenia zamierzonego celu było uzależnione od sporządzenia przez niego nierzetelnych dokumentów w postaci kopii faktur sprzedaży i faktur korygujących, którymi zastępował kopie dokumentów oryginalnych. Wymaga przypomnienia, że na dowód zawartej transakcji sprzedawca sporządzał oryginał faktury, który wydawał klientowi i 2 kopie, które przekazywał do księgowości, przy czym jego manipulacje zazwyczaj dotyczyły kopii. Na marginesie Sąd zauważa, że klient dysponował prawidłowo sporządzonym egzemplarzem oryginału faktury, co umożliwiło późniejszą weryfikację spreparowanych przez oskarżonego kopii. Manipulacje T. S. były obliczone na bezprawne uzyskanie korzyści majątkowej i ukrycie tego faktu przed księgowością i zarządem spółki, co wypełniło znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Poza sporem pozostaje fakt, że oskarżony w ramach powierzonych mu obowiązków był uprawniony do wystawiania faktur, które spełniają wymogi dokumentu w myśl art. 115 § 14 i § 14a k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

pkt II wyroku

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pozostałe zarzuty z pkt 2-27 dotyczą przypisanych T. S. występków z art. 270 § 1 k.k., przy czym w opisie czynów zawarte jest stwierdzenie, że oskarżony podrabiał na kopiach faktur podpisy płatnika i tak podrobiony dokument jako autentyczny zaksięgował.

Już użyty przez prokuratora zwrot „zaksięgował" budzi zastrzeżenia, ponieważ wprowadzanie faktur do ewidencji księgowości spółki nie leżało w zakresie jego obowiązków i było pozostawione do wykonania księgowej.

Sąd zapoznał się nie tylko z materiałem źródłowym w postaci m.in. załączonych do aktu oskarżenia faktur, ale również z dowodami przedstawionymi przez pełnomocnika pokrzywdzonej spółki, w tym „zestawieniem" należności T. S. wobec (...) (k. 44-67), opiniami biegłych z zakresu rachunkowości (k. 801-816, 1148-1191) i opiniami biegłego z zakresu badania dokumentów i pisma ręcznego. Wszystkie dowody zostały omówione we wcześniejszej części uzasadnienia, a zatem jedynie tytułem przypomnienia Sąd zauważa, że sporządzone przez księgową „zestawienie należności T. S." stanowi wiarygodny zbiór danych dotyczących transakcji przeprowadzonych przez oskarżonego, które nie zostały prawidłowo rozliczone. Opinie biegłych z zakresu rachunkowości, w szczególności sporządzona przez T. K., pozwoliły ustalić mechanizm działania oskarżonego i uzyskać wiarygodne dane odnośnie zawinionych przez niego działań oraz uzyskanej korzyści majątkowej. Uważnego przeanalizowania wymagały również opinie sporządzone przez D. M., albowiem zawierały ustalenia pozwalające zweryfikować zarzuty z pkt 2-27 aktu oskarżenia.

Powołując się na ekspertyzę biegłego z zakresu badania dokumentów i pisma ręcznego Sąd zauważa, że część zarzutów zawiera w opisie twierdzenia nie znajdujące żadnego uzasadnienia. Nawet jeśli na fakturach opisanych w zarzutach z pkt 2-27 znalazły się sfałszowane podpisy osób wskazanych jako „odbiorca", to jednak nie dowodzi, że każdy podrobiony podpis został wykonany ręką T. S.. Ekspertyza przeprowadzona przez biegłego D. M. upoważnia do stwierdzenia, że oskarżony prawdopodobnie nie podrobił podpisu M. C. (1) na fakturze VAT (...) oznaczonej datą 2 maja 2012 r. (zarzut 16), zaś odnośnie podpisów odbiorców na fakturach wskazanych w zarzutach 2, 3, 5, 6, 8, 9, 13, 15, 17, 18, 19, 20, 21, 23, 24, 25, 27 przeprowadzona analiza porównawcza nie przyniosła oczekiwanego rezultatu i ze względu na specyfikę materiału dowodowego nie ma możliwości personalizacji osoby, która wykonała podpisy. Na żadnej z faktur przedstawionych biegłemu do badań nie było wystarczająco dużo grafizmów porównawczych by jednoznacznie przypisać oskarżonemu ich autorstwo, jednak w kilku przypadkach możliwe było stwierdzenie prawdopodobieństwa nakreślenia podpisu jego ręką, w szczególności odnośnie podpisu o treści (...) na kopii faktury VAT (...) z dn. 23.05.2012 r. (zarzut 4), podpisu o treści (...) na kopii faktury VAT (...) z dn. 9.05.2012 r. (zarzut 7), podpisu K. P. (2) na kopii faktury VAT (...) z dn. 22.08.2012 r. (zarzut 12), podpisu M. J. (1) na kopii faktury VAT (...) z dn. 23.07.2012 r. (zarzut 11) i podpisu J. W. (1) na kopii faktury VAT (...) z dn. 27.09.2012 r. (zarzut 12). Analiza graficzno-porównawcza nie wykluczyła ani nie potwierdziła, iż oskarżony nakreślił podpis O. Ż. na kopii faktury VAT (...) z dn. 16.07.2012 r. (zarzut 10), podpis W. B. (1) na kopii faktury VAT (...) z dn. 10.08.2012 r. (zarzut 11), podpis P. P. (1) na kopii faktury VAT (...) z dn. 20.10.2012 r. (zarzut 14).

W podsumowaniu Sąd stwierdza, że na żadnym z przedstawionych biegłemu dokumentów nie było możliwe jednoznaczne potwierdzenie wykonania podpisów ręką oskarżonego, w związku z czym prokurator nie miał żadnych podstaw do stawiania zarzutu podrobienia przez niego podpisów na 26 kopiach faktur. W realiach niniejszej sprawy nie ulega natomiast wątpliwości, że T. S. posłużył się kopiami faktur opisanymi w zarzutach 2-27 mając świadomość, że są to dokumenty nierzetelne, zaopatrzone podrobionymi podpisami odbiorców i zawierające nieprawdziwe informacje o sposobie rozliczenia należności z przedłużonym terminem płatności, podczas gdy w rzeczywistości transakcje były płacone gotówką w dniu odbioru towaru i na ich potwierdzenie były sporządzone i wydane klientom oryginały faktur. W rezultacie poczynionych ustaleń, uzasadnione i zgodne ze stanem faktycznym było przyjęcie posłużenia się przez oskarżonego jako autentycznymi podrobionymi kopiami faktur w celu ukrycia faktu rozliczenia należności za transakcję przy odbiorze towaru, co pozwoliło mu przywłaszczyć pieniądze należne spółce (...).

W zakresie zarzutów z pkt 2-27 prokurator ograniczył się do oskarżenia T. S. jedynie w zakresie czynów zabronionych zdefiniowanych w art. 270 § 1 k.k., w związku z czym ocena prawna dokonana przez Sąd nie wychodziła poza granice oskarżenia, z tym że dostrzegając warunki czynu ciągłego, uzasadnione było połączenie zdarzeń normą art. 12 § 1 k.k., albowiem zostały zrealizowane przez sprawcę w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Oskarżony w dacie popełnienia zarzuconych mu przestępstw figurował już w Krajowym Rejestrze Karnym w związku ze skazaniem w 2016 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności za występek z art. 284 § 2 kk i na karę grzywny za występki z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (k. 979-980), z tym że w późniejszym czasie nie stwierdzono przepadków naruszenia przez niego porządku prawnego (k. 1643-1644 t. 9).

Aktem oskarżenia objęte są przestępstwa zasługujące na jednoznacznie krytyczną ocenę. Oskarżony wykorzystał zaufanie pracodawcy, by bezprawnie przysparzać sobie korzyści majątkowej, przy czym wyrządzona przez niego szkoda była na tyle wysoka, że mogła mieć wpływ na kondycję finansową spółki. Jednocześnie jednak należy mieć w polu widzenia fakt, że od zdarzeń opisanych w zarzutach upłynął stosunkowo długi okres czasu i aktualnie stracił już na znaczeniu aspekt wychowawczy kary, co przemawia za orzeczeniem dolegliwości mającej przede wszystkim uświadomić sprawcy naganności jego nielegalnych działań i skłonić do naprawy szkody.

Orzeczenie w przedmiocie zobowiązania oskarżonego do zwrotu przywłaszczonych pieniędzy, znajduje uzasadnienie w normie art. 46 § 1 kk, przy czym wysokość szkody Sąd ustalił m.in. na podstawie opinii biegłej z zakresu rachunkowości T. K.. Na marginesie Sąd zauważa, że nie zostały objęte aktem oskarżenia przywłaszczenia, które skutkowały roszczeniem spółki (...) w zakresie orzeczenia wydanego przez Sąd Okręgowy w Częstochowie w sprawie sygn. I C (...) (odpis wyroku k. 716-723 t. 4).

5.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

T. S. jest osobą sprawną fizycznie i psychicznie, a w jego sytuacji osobistej i rodzinnej nie zachodzą żadne okoliczności uniemożliwiające lub utrudniające wykonywanie pracy zarobkowej. Sąd nie stwierdził okoliczności uzasadniających zwolnienie oskarżonego od kosztów procesu. Zasądzona kwota obejmuje również wydatki poniesione przez Skarb Państwa w toku śledztwa (k.1311 t. VII) .

W związku z udziałem w sprawie oskarżyciela posiłkowego Sąd był zobligowany do obciążenia oskarżonego zwrotem wydatków, które poniósł w związku z ustanowieniem pełnomocnika, przy czym orzeczenie w tym przedmiocie opiera się na przepisie art. 627 kpk oraz rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dn. 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie – przy uwzględnienie terminów rozprawy i nakładu pracy adwokata.

7.Podpis