Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Częstochowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 39/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1 Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

S. M.

o przestępstwo z art. 284 §2 k.k. w zw. z art. 294 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

S. M. jest obywatelem B., który od kilku lat przebywał w Polsce i wykazywał aktywność w kierunku zalegalizowania dłuższego pobytu poza granicami swojej ojczyzny, w szczególności starał się o nadanie mu numeru PESEL i poszukiwał źródeł zarobkowania.

W dniu 10 lutego 2022 r. oskarżony podjął zatrudnienie w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. i w ramach umowy zlecenia zobowiązał się do świadczenia pracy na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego. Stosownie do zakresu obowiązków wynikających z zatrudnienia S. M. miał powierzony samochód ciężarowy marki (...) i naczepę (...), których posiadaczem była spółka (...) sp. z o. o. z siedzibą w C. z tym, że użytkowała je firma (...) sp. z o. o. z siedzibą w C. na mocy umów dzierżawy.

W dniu 18 maja 2022 r. oskarżony wykonywał kursy na terenie Niemiec, przy czym poszczególne zlecenia były mu na bieżąco przekazywane przez pracownika firmy (...) z siedzibą w C., która to firma korzystała z usług (...). Po zakończeniu kursu w okolicy D., oskarżony zaprzestał odbierania telefonu od pracownika (...) i samowolnie skierował prowadzony przez siebie pojazd do granicy z Polską. Zachowanie oskarżonego wzbudziło obawy R. S., który nadzorował jego pracę w ramach obowiązków służbowych wynikających z zatrudnienia w firmie (...). Zaistniała sytuacja skłoniła R. S. do powiadomienia przełożonego o samowoli kierowcy, który nie odbierał telefonu mimo wielokrotnie podejmowanych próbach połączenia i bez uzasadnionej przyczyny prowadził samochód do wschodniej granicy Niemiec. W związku z podejrzeniem usiłowania przywłaszczenia samochodu i naczepy, wydelegowany pracownik (...) złożył w Komisariacie IV Policji w C. zawiadomienie o przestępstwie.

W związku ze złożonym doniesieniem, Policja podjęła czynności zmierzające do zlokalizowania samochodu, którym poruszał się oskarżony, co okazało się stosunkowo proste, gdyż pojazd był wyposażony w GPS. W dniu 19 maja 2022r. około godziny 21-ej patrol KPP w P. zatrzymał oskarżonego na trasie (...) w kierunku na W..

Samochód i naczepa w stanie nieuszkodzonym zostały zwrócone pokrzywdzonemu.

Przywłaszczony przez oskarżonego samochód ciężarowy marki (...) był wart około 238.000 złotych brutto, a naczepa marki (...) około 88.500 złotych brutto.

pismo

umowa zlecenie

umowa dzierżawy

zeznania R. S.

zeznania P. T.

zeznania M. Ł.

protokół oględzin

opinia biegłego rzeczoznawcy

k. 17

k.83

k. 21-26,

k. 122-124, 232

k. 1-6, 115-116, 231

k. 235

k. 45-46

k. 351-361

1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1 Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania R. S.

k. 122-124, 232

zeznania P. T.

k. 1-6, 115-116, 231

zeznania M. Ł.

k. 235

zeznania W. D. k.125

dokumenty

k. 276-281, 290-299

opinia biegłego

rzeczoznawcy

k. 351-361

Świadek R. S. jest pracownikiem spółki (...) z siedzibą w C. i w ramach powierzonych mu obowiązków, monitorował pracę oskarżonego, który był zatrudniony jako kierowca samochodu ciężarowego i realizował usługi transportowe na terenie Niemiec. Z depozycji świadka wynikało, że po wykonaniu zleconego kursu w okolicach D., oskarżony wyłączył telefon i samowolnie zaczął przemieszczać się w kierunku granicy z Polską. Świadek kilka razy próbował skontaktować się z nim telefonicznie, jednakże jego wysiłki okazały się bezskuteczne (także dowód k. 113-114). Powiadomił o zaistniałej sytuacji prezesa firmy i ostatecznie zapadła decyzja o konieczności złożenia zawiadomienia w Komisariacie Policji w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa.

Zeznania R. S. znalazły potwierdzenie w depozycjach P. T. . Z depozycji świadka wynikało, że podejrzane zachowanie oskarżonego zostało ujawnione przez R. S., który nadzorował pracę kierowców zatrudnionych w firmie (...). Na polecenie przełożonego, świadek udał się do Komisariatu Policji w celu zgłoszenia kradzieży samochodu i podjęcia czynności zmierzających do zatrzymania oskarżonego. Z wiedzy świadka wynikało, że oskarżony został zatrzymany w okolicach P., a samochód, którym kierował zwrócono właścicielowi. W firmie (...) nikt nie miał wiedzy by oskarżony czynił starania o jego zmianę na stanowisku kierowcy. W dniu 20 maja 2022r. wypowiedziano oskarżonemu umowę o prace w trybie natychmiastowym (także dowód: k. 120)

W celu wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności sprawy Sąd dodatkowo przeprowadził dowód z zeznań M. Ł., który w ramach obowiązków funkcjonariusza Policji, brał udział w akcji mającej na celu zatrzymanie oskarżonego. Z relacji świadka wynikało, że S. M. został zatrzymany w dniu 19 maja 2022r. około godziny 21:00, na trasie S-8 (także dowód k. 40). Zabezpieczono samochód z naczepą, którym oskarżony się przemieszczał w kierunku W..

Świadek R. S., P. T. i M. Ł. są osobami postronnymi w sprawie, a złożone przez nich zeznania są spójne i zasługują na walor wiarygodności.

W. D. nie posiadał wiedzy o okolicznościach istotnych dla ustaleń stanu faktycznego, a jego zeznania miały jedynie potwierdzić przekazanie osobie uprawnionej w stanie nieuszkodzonym pojazdu i naczepy, które były przedmiotem przestępstwa (także protokół oględzin k. 45-46).

Z ustaleń Sądu wynikało, że wskazany w zarzucie samochód ciężarowy marki (...) był własnością (...) S.A. w Ł., przy czym na mocy umowy leasingu z dnia 2.02.2018r. został przekazany do użytkowania firmie (...) sp. z o. o. w C., a następnie przez tę spółkę podnajęty firmie (...) sp. z o. o. z siedzibą w C., zaś naczepa marki (...) należała do spółki (...), która ją wynajęła spółce (...), zaś ta spółka podnajęła naczepę spółce (...).

Mając w polu widzenia oczywiste błędy autora aktu oskarżenia odnośnie podanej w zarzucie wartości samochodu i naczepy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego rzeczoznawcy w celu prawidłowego ustalenia wartości tych przedmiotów w dacie przestępstwa.

Z opinii biegłego G. K., której strony nie kwestionowały, a Sąd podzielił w całej rozciągłości wynikało, że według stanu na dzień 19 maja 2022r. wartość samochodu wynosiła około 238.000 złotych brutto, zaś wartość naczepy około 88.500 złotych brutto.

2.2  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego k. 66-67

Oskarżony S. M. nie przyznał się do winy i przedstawił własną wersję zdarzeń, która miała usprawiedliwić jego postępek. Według twierdzeń oskarżonego, nie zamierzał przywłaszczyć powierzonego mu samochodu i naczepy, a jedynie chciał wrócić do Polski i złożyć w zatrudniającej go firmie dokumenty samochodu wraz ze swoją rezygnacją ze świadczenia pracy. W celu uzasadnienia przyjętej linii obrony, oskarżony podniósł zarzut, że czuł się zmęczony warunkami świadczonej pracy, a ponieważ nie uwzględniono jego prośby o zmiennika, postanowił wyłączyć telefon i udać się do siedziby firmy w Polsce.

Wyjaśnienia S. M. nie wytrzymują próby w konfrontacji z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności zeznaniami przesłuchanych świadków. Przytoczone przez oskarżonego okoliczności stanowią nieudolną próbę uwolnienia się od zarzutu przywłaszczenia powierzonego mu mienia. Zwraca uwagę wyjątkowa nieporadność tłumaczenia podjętych przez niego działań, które ewidentnie nosiły cechy bezprawności. Wymaga zaakcentowania, że S. M. dobrowolnie przyjął na siebie obowiązki wynikające z wykonywanej pracy i niewątpliwie znane mu były podstawowe zasady nawiązanego stosunku pracy. Z ustalonych okoliczności stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że samowolnie zaprzestał świadczenia przyjętych na siebie obowiązków, ignorował podejmowane przez pracownika zleceniodawcy próby połączenia telefonicznego i bez wiedzy pracodawcy wybrał kurs w znanym tylko sobie kierunku, przy czym, jeśli zważyć na miejsce jego zatrzymania, niewątpliwie nie zmierzał do C., gdzie mieściły się siedziby firm powiązanych ze świadczonymi przez niego usługami.

Pozostałe dowody nie miały istotnego wpływu na ustalenie okoliczności stanu faktycznego sprawy.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt 1 wyroku

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przyjęta przez oskarżonego linia obrony stanowi nieudolną próbę podważenia zasadności stawianego mu zarzutu. W pierwszej kolejności wymaga zaakcentowania, że S. M. świadomie i dobrowolnie podpisał umowę, z której wynikał obowiązek wykonywania pracy w charakterze kierowcy i miał pełne rozeznanie praw i obowiązków z tym związanych. Jeżeli faktycznie powziął zamiar zaprzestania świadczenia usług, winien zawiadomić o tym firmę (...), zachowując przy tym niezbędne minimum staranności. W realiach niniejszej sprawy, nie sposób uznać za przekonywujące twierdzenia oskarżonego odnośnie motywów jego postępku, w szczególności zaś jego wersji przeczą okoliczności zatrzymania. Oskarżony nie umiał logicznie wytłumaczyć powodu wyłączenia telefonu, zaniechania powiadomienia pracodawcy o rzekomej rezygnacji z pracy, a przede wszystkim nie sposób doszukać się uzasadnienia jego decyzji o wybraniu kursu w kierunku przeciwnym niż siedziba firmy, na rzecz której świadczył usługi. Zachowanie oskarżonego jednoznacznie świadczy o samowolnym zadysponowaniu powierzonym mu samochodem z naczepą. Wymaga przypomnienia, że oskarżony zaprzestał świadczenia usług w dniu 18 maja 2022r. na terenie Niemiec, a został zatrzymany w dniu następnym w okolicy P., po pokonaniu setek kilometrów, z wyłączonym telefonem.

Charakter pracy świadczonej przez oskarżonego wymagał powierzenia mu przedmiotów, które służyły do wykonania zleconych czynności, w szczególności samochodu i naczepy. Wykorzystując dogodną sposobność, oskarżony przejął te przedmioty i zadysponował nimi według swoich planów. Faktem jest, że samochód i naczepa zostały sprawcy odebrane, jednak nastąpiło to dopiero następnego dnia po samowolnym ich zawłaszczeniu, a zatem uprawniony jest wniosek, iż zamiar oskarżonego został zrealizowany, a tym samym jego zachowanie wypełniło znamiona występku z art. 284 § 2 kk. w formie dokonania a nie usiłowania. Wartość przedmiotu przestępstwa uzasadniała powołanie w kwalifikacji prawnej czynu również art. 294 § 1 kk. W nawiązaniu do kwalifikacji podanej w akcie oskarżenia Sąd zauważa, iż zbędne było przytoczenie art. 11 § 2 kk.

☐

3.2  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.2  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.4  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

pkt 1,2 wyroku

Oskarżony ma 43 lata, jest obywatelem B., aktualnie nie jest zarejestrowany w Polskiej Kartotece Karnej. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu należy mieć na uwadze, że S. M. nadużył zaufania pracodawcy i wykorzystał okazję do bezprawnego zagarnięcia mienia znacznej wartości. Oskarżony dążył do przysporzenia sobie korzyści i gdyby nie szybka reakcja pokrzywdzonego i policji, jego zamiar mógł się zrealizować. Oskarżony nie wyraził skruchy i nie wykazał również zainteresowania prowadzonym przeciwko niemu postepowaniem, czego dowodzi zaniechanie uczestnictwa w rozprawie i nieodbieranie przesyłek sądowych.

Mając na uwadze rodzaj i okoliczności popełnienia czynu, w tym wartość przedmiotu przestępstwa, a nadto warunki i właściwości osobiste sprawcy, Sąd wymierzył karę adekwatną do stopnia zawinienia. Sąd zgodził się ze stanowiskiem prokuratora, że resocjalizacja oskarżonego nie wymaga orzeczenia kary izolacyjnej.

1.5.15. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Z poczynionych ustaleń nie wynika, by aktualnie oskarżony posiadał środki na zapłacenie kosztów procesu, przy czym uprawnione jest przypuszczenie, że opuścił już granice Polski, w związku z czym Sąd zwolnił go od kosztów. Z tych samych względów, Sąd odstąpił od orzekania grzywny.

Ustalając wysokość wynagrodzenia dla obrońcy z urzędu, Sąd uwzględnił liczbę terminów rozprawy i nakład pracy obrońcy, biorąc za podstawę zasady określone w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w szczególności § 11 ust. 2 pkt 5 §17 ust. 1 oraz doliczył stawkę podatku VAT. Sąd uwzględnił wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia z dnia 20 grudnia 2022 r. SK 78/21. Złożony przez obrońcę „spis wydatków” został uwzględniony w części dotyczącej zwrotu kosztów dojazdu na rozprawę, natomiast nie mógł być zaaprobowany w części wskazanej w pkt. 3, albowiem brak było uzasadnionych podstaw do policzenia kwoty 200 złotych z tytułu ustanowienia „pełnomocnika substytucyjnego”.

1.1Podpis