Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Częstochowie

POSTANOWIENIE

Dnia 18 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Halina Garus

Sędziowie: SSO Janina Ignasiak SSO Hanna Morejska – spr.

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 sierpnia 2016 r.

sprawy z wniosku M. K.

z udziałem H. S.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia wnioskodawczyni M. K.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 27 czerwca 2016r.

sygn. akt XV Co 2380/16

postanawia: oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Częstochowie odmówił nadania klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu opisanemu we wniosku przeciwko dłużnikowi H. S. . Sąd Rejonowy wskazał, że stosownie do treści art. 788 § 1 k.p.c. w przypadku przejścia uprawnienia lub obowiązku po powstaniu tytułu egzekucyjnego na inną osobę sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie tylko gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. Inne środki dowodowe są w tym przypadku wykluczone. Z kolei z przedłożonych przez wnioskodawcę dokumentów nie wynika przejście na niego uprawnienia objętego tytułem egzekucyjnym gdyż umowa przelewu była niekompletna , między innymi załącznik nie zawierał urzędowo poświadczonych podpisów .

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył wnioskodawca.

Skarżący w uzasadnieniu zażalenia podnosił że do wydania zaskarżonego postanowienia doszło na skutek naruszenie norm procesowych, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy i błędów . Skarżący podnosił w szczególności co następuje .. Umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 30.10.2015 r. wraz z jej załącznikiem nr 1 i została sporządzona w dniu 3O.10.2015 r. i podpisana w obecności Notariusza A. S., notariusz ten potwierdził złożenie podpisów pod umową oraz jej załącznikami w formie aktu notarialnego, co potwierdza akt notarialny wpisany do Repertorium A nr 4208/2015 prowadzony przez Notariusza, który również znajduje się w aktach sprawy. Załączony do akt sprawy załącznik nr 2 nosi pieczęć Kancelarii Notarialnej A. S. oraz jego podpis, co potwierdza integralność tego załącznika z umową sprzedaży wierzytelności Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne z przyczyn następujących.

Stan faktyczny i prawny w przedmiotowej sprawie przedstawia się następująco . Wnioskodawczyni M. K. jest Prezesem i jedynym (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C.. W dniu 30.10.2015 roku Uchwałą nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników ustanowiono w osobie P. K. pełnomocnika Spółki do czynności prawnych zawieranych pomiędzy spółką reprezentowaną przez wyżej ustanowionego pełnomocnika z Członkiem Zarządu Spółki . W dniu 30.10.2015 roku ustanowiony wyżej pełnomocnik reprezentujący spółkę zawarł umowę na mocy której sprzedał na rzecz nabywcy w osobie M. K. czyli jedynego wspólnika i jednocześnie Prezesa spółki pakiet wierzytelności przysługujących spółce . Umowa została zawarta na piśmie.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie wykazywał przejście na niego uprawnień wierzyciela wymienionego w przedmiotowym tytule egzekucyjnym na podstawie tejże umowy cesji z dnia 30.10.2015 .

Art. 788 § 1 k.p.c. stanowi, że jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. Postępowanie klauzulowe jest w porównaniu z postępowaniem rozpoznawczym postępowaniem uproszczonym i sformalizowanym, w którym dowód z dokumentów odgrywa podstawowe znaczenie. Zgodzić należy się z poglądem, że funkcja dowodowa dokumentów w tym postępowaniu sprowadza się do ograniczenia dostępnych środków dowodowych, co nie oznacza, że służą one innym celom niż wykazanie określonych faktów (podobnie Sąd Najwyższy w uchwale z 21 grudnia 2010 roku, III CZP 94/10, OSNC 2011/9 poz. 91).

Podstawową rolą dokumentu w postępowaniu klauzulowym jest wykazanie przejścia praw i obowiązków z tytułu egzekucyjnego. Takiej roli nie spełnia dokument załączony przez wierzyciela do wniosku.

Z treści art. 788 par.1 kpc wynika że podstawą nadania klauzuli wykonalności w trybie art. 788 k.p.c. jest przedłożenie dokumentu, z którego wynika, że po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy uprawnienie lub obowiązek przeszły na inną osobę. Konieczne jest zatem aby owo przejście prawa lub obowiązku wynikało expressis verbis z treści składanego dokumentu .Zatem istotne jest aby dokument ten odzwierciedlał takie przejście z mocy samego prawa. Czyli sąd bada jedynie osnowę dołączonych do wniosku dokumentów i badanie to nie obejmuje oceny zasadności wierzytelności objętej tym tytułem, to jednak obowiązkiem sądu jest ustalenie, czy wszelkie warunki prawne dotyczące skuteczności następstwa prawnego, leżące nawet poza samą treścią umowy na podstawie której doszło zmiany w osobie wierzyciela lub dłużnika, zostały spełnione. Stanowisko takie jest już ugruntowane w orzecznictwie sadów powszechnych ( tak np. SA w K. w sprawach IIACz 4/14 ,IIACz 810/12 czy też SA w P. w sprawie I ACz 440/16 ) Tymczasem umowa sprzedaży wierzytelności została zawarta między jedynym wspólnikiem spółki o którym mowa w art. 173 kodeksu spółek handlowych będącym jednocześnie jedynym członkiem zarządu a spółką.. W tej sytuacji zgodnie z art. 210par.2 kodeksu w przypadku gdy wspólnik, o którym mowa w art. 173 § 1, jest zarazem jedynym członkiem zarządu, przepisu § 1 nie stosuje się. Czynność prawna między tym wspólnikiem a reprezentowaną przez niego spółką wymaga formy aktu notarialnego. O każdorazowym dokonaniu takiej czynności prawnej notariusz zawiadamia sąd rejestrowy, przesyłając wypis aktu notarialnego. W orzecznictwie sądów powszechnych przyjmuje się że

W tym stanie rzeczy prawidłowa jest konkluzja Sądu Rejonowego, że wnioskodawca, mimo ciążącego na nim na mocy art. 6 k.c. obowiązku, nie wykazał, aby przeszły na niego prawa wierzyciela . W związku z powyższym, na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c., zażalenie należało oddalić jako bezzasadne.