Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Częstochowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący SSO Lidia Łataś

Protokolant Joanna Jastrzębska-Ciura

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2017 r. w Częstochowie

sprawy K. W. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania K. W. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 8 czerwca 2016r. Nr (...)

z dnia 29 lipca 2016 r. Nr (...)

oddala odwołania

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 czerwca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w S. odmówił ubezpieczonemu K. W. (1) prawa do emerytury.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ rentowy podniósł, iż ubezpieczony nie spełnia warunków wymaganych art. 32 w związku z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach
z FUS. Organ rentowy na dzień 1 stycznia 1999r. uznał za udowodnione okresy składkowe
w wymiarze 21 lat, 10 miesięcy i 7 dni, w tym 15 lat i 5 miesięcy pracy wykonywanej
w warunkach szczególnych.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony. Wnosił o jej zmianę
i przyznanie prawa do emerytury. Wnosił o uzupełnienie stażu pracy okresami pracy
w gospodarstwie rolnym matki, która prowadziła gospodarstwo rolne o powierzchni 6,3 ha
w D.. Do odwołania załączył dokumenty dotyczące pracy w gospodarstwie rolnym.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, wywodząc jak w zaskarżonej decyzji. Wskazywał ponadto, iż w związku ze złożeniem dodatkowych dokumentów dotyczących ogólnego stażu wydano kolejną decyzję z dnia 29 lipca 2016r.

Decyzją z dnia 29 lipca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w S. ponownie odmówił ubezpieczonemu K. W. (1) prawa do emerytury. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ rentowy podniósł, iż ubezpieczony nie spełnia warunków wymaganych art. 32 w związku z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach
z FUS. Organ rentowy na dzień 1 stycznia 1999r. uznał za udowodnione okresy składkowe wraz z okresami uzupełniającymi w wymiarze 24 lat, 9 miesięcy i 2 dni, w tym 15 lat i 5 miesięcy pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. ZUS wskazał, iż do stażu doliczono okres zatrudnienia w charakterze ucznia nauki zawodu w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w M. w okresie od 1 września 1972r. do 22 czerwca 1974r. oraz okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców okresie od 23 czerwca 1974r. do 4 listopada 1974r., od 1 maja 1977r. do 14 listopada 1977r., od 1 października 1978r. do 6 listopada 1978r. oraz od 23 sierpnia 1980r. do 22 września 1980r. Organ rentowy podał, iż nie uwzględniono okresów pracy w gospodarstwie rolny rodziców od 26 listopada 1989r. do 4 lutego 1990r., od 1 lipca 1990r. do 8 lipca 1990r., od 5 września 1990r. do 16 października 1990r., od 1 kwietnia 1992r. do 7 maja 1992r. oraz od 7 maja 1993r. do 30 czerwca 1994r., ponieważ jako okresy uzupełniające na prawo do emerytury można uznać jedynie okresy pracy w gospodarstwie rolnym przypadające przed dniem 1 stycznia 1983r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony. Wnosił o jej zmianę
i przyznanie prawa do emerytury. Kwestionował ustalony staż ogólny podnosząc, iż ZUS nie uwzględnił wyczerpująco uzupełniających okresów pracy w gospodarstwie rolnym matki,
a zwłaszcza okresów, gdy pozostawał bez pracy w firmie, a pracował w gospodarstwie matki w charakterze domownika, a także gdy czasowo pozostawał bez pracy na obszarze Państwa Polskiego z powodu niemożności jej otrzymania. Odwoływał się w tym zakresie do art. 6 ust. 2 pkt 6 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Wskazywał, iż w okresie od 16 sierpnia 1972r. do 31 sierpnia 1972r. pracował w gospodarstwie rolnym matki w pełnym wymiarze czasu;
w okresach od 26 listopada 1989r. do 4 lutego 1990r., od 1 lipca 1990r. do 8 lipca 1990r. oraz od 1 kwietnia 1992r. do 7 maja 1992r. czasowo pozostawał bez pracy na obszarze Państwa Polskiego z powodu niemożności jej otrzymania i pracował w gospodarstwie rolnym matki w pełnym wymiarze. Podnosił, iż w okresie od 1 kwietnia 1992r. do 30 kwietnia 1992r. był zatrudniony w firmie (...), lecz z przyczyn ekonomicznych (bankructwa zakładu) wpisano mu ostatni miesiąc jako urlop bezpłatny, a następnie 30 kwietnia 1992r. zwolniono. Podał ponadto, iż w okresie od 7 maja 1993r. do 30 czerwca 1994r. czasowo pozostawał bez pracy na obszarze Państwa Polskiego z powodu niemożności jej otrzymania. Wskazywał, iż odnośnie okresu od 1 stycznia 1983r. do 31 grudnia 1990r. dostarczył potrzebne zaświadczenie KRUS o opłacaniu składek przez rolnika. Argumentował, iż w tym czasie składki na ubezpieczenia rolnika i członków rodziny (domownika) były obowiązkowe,
a zatem w całości były ściągane obligatoryjnie. Wskazywał, iż składki w tym okresie pobierała gmina.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, wywodząc jak w zaskarżonej decyzji. Wskazywał ponadto, iż po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego ustalono, że składki na FUSR opłacone zostały za W. W., tj. matkę ubezpieczonego i brak jest informacji dotyczącej opłacania składek na FUSR przez ubezpieczonego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

K. W. (1) urodził się (...), wniosek o emeryturę zgłosił w dniu 16 marca 2016r. Nie jest członkiem OFE. Organ rentowy uznał za udowodnione na dzień
1 stycznia 1999r. okresy składkowe wraz z okresami uzupełniającymi
w wymiarze 24 lat, 9 miesięcy i 2 dni, w tym 15 lat i 5 miesięcy pracy wykonywanej
w warunkach szczególnych. Do ogólnego stażu pracy ZUS uwzględnił z tytułu okresów składkowych lub uzupełniających okres od 1 września 1972r. do 25 listopada 1989r. W tym zakresie ubezpieczony przedłożył m.in. świadectwa pracy za okresy pracy w (...) za okres od 31 listopada 1978r. do 30 czerwca 1990r., w którym potwierdzono, iż w okresie od 31 sierpnia 1988r. do 5 lutego 1990r. korzystał z urlop bezpłatnego w związku z pracą na budowie eksportowej w ZSRR. Przedłożył również świadectwo pracy z dnia 27 stycznia 2015r. wydane przez „(...)S.A. potwierdzające zatrudnienie w okresie od 31 sierpnia 1988r. do 6 stycznia 1990r. z zaznaczeniem, iż w okresie od 26 listopada 1989r. do 6 stycznia 1990r. korzystał z czasu wypracowanego i urlopu wypoczynkowego wykorzystywanego po zjeździe wypłaconego w dewizach. W związku z powyższym następnie organ rentowy do okresów składkowych zaliczył okres od 5 lutego 1990r. do 30 czerwca 1990r. Po ustaniu zatrudnienia ZUS do okresów składkowych uwzględnił okresy pobierania zasiłków dla bezrobotnych od 16 lipca 1990r. do 4 września 1990r., od 17 października 1990r. do 16 stycznia 1991r. oraz okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) P. od 17 stycznia 1991r. do 31 marca 1992r. Nie uwzględnił natomiast ZUS okresu od 1 do 30 kwietnia 1992r., co do którego w świadectwach pracy wskazano na korzystanie przez ubezpieczonego z urlopu bezpłatnego. Następnie jako okres składkowy uwzględniono okres zasiłku dla bezrobotnych od 8 maja 1992r. do 6 maja 1993r. oraz okres zatrudnienia od 1 lipca 1994r. do 31 grudnia 1998r.

Odwołujący po ukończeniu 16 roku życia, tj. od 16 sierpnia 1972r. do 31 sierpnia 1972r. pracował w gospodarstwie rolnym matki.

Ubezpieczony w okresie od 26 listopada 1989r. do 4 lutego 1990r., od 1 lipca 1990r. do 8 lipca 1990r. oraz od 5 września 1990r. do 16 października 1990r. nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego rolników i nie zostały za niego odprowadzone składki z tego tytułu.

dowód: akta ZUS ubezpieczonego, akta KRUS W. W., informacja Urzędu Gminy K. (k. 34 akt), zeznania świadków: J. C. (k. 42-42v akt), M. M. (k. 42v akt) oraz wyjaśnienia ubezpieczonego (k. 42v akt).

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r., poz. 887 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury
w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (ust. 2).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS, ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ust.1. Ust. 2 art. 32 ustawy stanowi, iż za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. W ust. 4 powołanego art. 32 ustawy wskazano, iż wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia RM z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Do uzyskania prawa do emerytury wymagany jest dla mężczyzny okres zatrudnienia w wymiarze 25 lat /§3/. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli osiągnie wiek emerytalny, wynoszący dla mężczyzn 60 lat, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych /§ 4 ust.2/. Praca w warunkach szczególnych winna być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku /§ 2 ust. 1/.

Bezsporne jest, iż ubezpieczony do dnia 1 stycznia 1999r. wykazał ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych, w dniu 16 sierpnia 2016r. ukończył 60 lat oraz nie jest członkiem OFE.

Sporne było natomiast czy na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się on 25-letnim okresem składkowym i nieskładkowym. ZUS uznał ubezpieczonemu za udowodnione 24 lata, 9 miesięcy i 2 dni takiego stażu.

Istota sporu sprowadzała się w pierwszej kolejności do ustalenia czy możliwe jest uwzględnienie ubezpieczonemu jako okresu uzupełniającego okresu pracy w gospodarstwie rolnym matki od 16 sierpnia 1972r. do 31 sierpnia 1972r., od 26 listopada 1989r. do 4 lutego 1990r., od 1 lipca 1990r. do 8 lipca 1990r., od 1 kwietnia 1992r. do 7 maja 1992r. oraz od 7 maja 1993r. do 30 czerwca 1994r.

Na mocy art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jako okresy składkowe:

1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na podstawie zasad określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Biorąc pod uwagę treść powyższego przepisu, zeznania świadków, wyjaśnienia ubezpieczonego oraz złożone dokumenty niewątpliwie istnieją podstawy do uwzględnienia okresu pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym marki od 16 sierpnia 1972r. do 31 sierpnia 1972r., tj. okresu po ukończeniu 16 roku życia, a przed podjęciem pracy jako pracownik młodociany. Okresu tego nie uwzględnił organ rentowy, bowiem ubezpieczony na ten okres się nie powoływał. Nie ulega jednak wątpliwości, że w tym okresie ubezpieczony musiał pracować stale w gospodarstwie rolnym matki w wymaganym wymiarze czasowym (4 godziny dziennie), co było w tym czasie jedynym wymaganiem dla zaliczenia tego okresu. Jest to jednak jedynie okres 16 dni, który jest niewystarczający dla wykazania 25-letniego okresu pracy.

Odnośnie możliwości uzupełniającego uwzględnienia okresu pracy w gospodarstwie rolnym przypadającego od dnia 1 stycznia 1983r. konieczne jest odwołanie się do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdzie znajduje się wyraźne wskazanie, iż jeśli chodzi o okresy ubezpieczenia społecznego rolników, dla uznania ich za okresy uzupełniające przy ustalaniu prawa do emerytury, konieczne jest wykazanie opłacenia składek przewidzianych w odrębnych przepisach. Wyjaśnić wypada, iż obowiązkowe ubezpieczenie społeczne rolników (osób prowadzących działalność rolniczą w będących w ich posiadaniu gospodarstwach rolnych) zostało wprowadzone ustawą z dnia 27 października 1977r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. Nr 32, poz. 1409 ze zm.). Art. 69 ustawy stanowił, iż składki na fundusz emerytalny rolników rolnik opłaca począwszy od dnia 1 lipca 1977r., chyba że rozpoczął prowadzić gospodarstwo rolne po tym dniu. Natomiast jeśli chodzi o domowników, to w wyniku rozwiązań przyjętych w art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1982r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133 ze zm.), a obecnie art. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników - począwszy od dnia 1 stycznia 1983 r. - możliwość zaliczenia ich pracy w gospodarstwie rolnym jako okresu uzupełniającego uzależniona została od opłacania za niego przez rolnika składki na ubezpieczenie społeczne rolników.

Zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza, iż w okresie od 26 listopada 1989r. do 4 lutego 1990r., od 1 lipca 1990r. do 8 lipca 1990r. oraz od 5 września 1990r. do 16 października 1990r. nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego rolników i nie zostały za niego odprowadzone składki z tego tytułu. Potwierdza to jednoznacznie informacja z Urzędu Gminy K. z dnia 30 listopada 2016r., jak i karta ewidencyjna wymiaru i poboru składki na F.. Jednocześnie nie mają znaczenia przyczyny, z powodu których odwołujący nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego rolników
i dlaczego nie zostały za niego odprowadzone składki. Niewątpliwie w spornych okresach właścicielem (rolnikiem) była matka ubezpieczonego, od której były opłacopne składki na to ubezpieczenie. Ubezpieczony w tych okresach nie była rolnikiem, ani domownikiem od którego opłacono składki na ubezpieczenie społeczne.

Odwołujący domagał się ponadto uwzględnienia okresów czasowego pozostawania bez pracy na obszarze Państwa Polskiego z powodu niemożności jej otrzymania

Należy wskazać, iż według art. 6 ust. 2 pkt 6 okres pozostawania bez pracy i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, jest uznawany za okres składkowy (okres składkowy bez składki), wyłącznie jeżeli przypadał przed dniem 15 listopada 1991r., zaś po tej dacie nie jest w ogóle uwzględniany przy ustalaniu prawa do emerytury i renty, bowiem na mocy art. 6 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy o bezrobociu, do okresów składkowych wliczane są jedynie okresy pobierania zasiłków dla bezrobotnych. Z uwagi na to Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 5 kwietnia 2000r. (sygn. II UKN 306/00, OSNPUSiSP 2003, Nr 2, poz. 43) i z dnia 25 stycznia 2002r. (sygn. II UKN 789/00, OSNPUSiSP 2003, Nr 22, poz. 547) wskazał, iż brak jest podstaw do zaliczenia dla celów ustalenia prawa do wcześniejszej emerytury i renty do wymaganego okresu zatrudnienia pozostawania bez pracy i prawa do zasiłku dla bezrobotnych przypadającego po dniu 15 listopada 1991r. Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy również w innych orzeczeniach (por. uchwałę z dnia 17 listopada 1995r., II UZP 21/95, OSNAPiUS 1996, Nr 8, poz. 120, wyrok z dnia 11 kwietnia 1996r., II UR 3/96, OSNAPiUS 1996, Nr 20, poz. 310; wyrok z dnia 28 marca 2000 r., II UKN 440/99, Wokanda 2000/6/26).

Należy jeszcze raz podkreślić, że okresy składkowe i nieskładkowe uwzględniane przy ustalaniu uprawnień emerytalno-rentowych zostały w sposób wyczerpujący określone w art. 6 i 7 ustawy emerytalnej, a okres pozostawania bez pracy bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych po dniu 15 listopada 1991 r. do żadnego z tych okresów nie należy. Z kolei do 15 listopada 1991r. okresy czasowego pozostawania bez pracy z powodu niemożności jej otrzymania lub niemożności podjęcia szkolenia zawodowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 pkt 6 ustawy to okresy zarejestrowania się w urzędzie zatrudnienia jako osoba poszukująca pracy lub jako bezrobotny (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 sierpnia 2009r., sygn. II UK 404/08, OSNP 2011/7-8/111).

Mając na uwadze powyższe istnieją podstawy do uwzględnienia do okresów składkowych okresu zarejestrowania w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. w charakterze bezrobotnego bez prawa do zasiłku od 9 lipca 1990r. do 15 lipca 1990r. (7 dni). Brak jest natomiast podstaw prawnych do uwzględnienia do okresów składkowych okresów zarejestrowania w PUP bez prawa do zasiłku przypadającego po 15 listopada 1991r. Brak jest również jakichkolwiek podstaw prawnych do zaliczenia do okresów składkowych jako okresów czasowego pozostawania bez pracy na obszarze Państwa Polskiego z powodu niemożności jej otrzymania okresów, w których ubezpieczony nie był zarejestrowany
w urzędzie zatrudnienia jako osoba poszukująca pracy lub jako bezrobotny.

Nie może być również uwzględniony do okresów składkowych przypadający po eksporcie z (...) S.A. okres od 26 listopada 1989r. do 6 stycznia 1990r. Jest to okres po zakończeniu pracy na eksporcie i następnie korzystania z czasu wypracowanego (z tytułu różnicy czasu pracy w kraju i na eksporcie) i urlopu wypoczynkowego wykorzystywanego po zjeździe z eksportu wypłaconego w dewizach (tzw. urlopu dewizowego), w którym to okresie korzystał z urlopu bezpłatnego w zakładzie macierzystym, tj. (...), bowiem okres urlopu bezpłatnego udzielonego pracownikowi w macierzystym zakładzie pracy w wymiarze równym liczbie nieudzielonych w czasie zatrudnienia za granicą dni wolnych od pracy, przewidziany w § 10 ust. 4 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 1974r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicę w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (t.j. Dz. U. Nr 44, poz. 259), nie stanowi okresu składkowego przewidzianego w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o emeryturach i rentach z FUS (por. m.in. uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2013r., sygn. III UZP 1/13, OSNP 2013/21-22/255; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 października 2013r., sygn. I UK 108/13, LEX nr 1448693).

Wreszcie brak jest również podstaw do uwzględnienia do okresów składkowych
w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2, jak i art. 6 ust. 2 pkt 1 lit a ustawy przypadającego w okresie pracy w Przedsiębiorstwie (...) P. okresu urlopu bezpłatnego od 1 do 30 kwietnia 1992r. Ubezpieczony wskazywał, iż w okresie od 1 kwietnia 1992r. do 30 kwietnia 1992r. był zatrudniony w firmie (...), lecz z przyczyn ekonomicznych (bankructwa zakładu) wpisano mu ostatni miesiąc jako urlop bezpłatny,
a następnie 30 kwietnia 1992r. zwolniono. Wskazuje to niewątpliwie, iż ubezpieczony za ten okres nie otrzymał wynagrodzenia, co jest warunkiem koniecznym uwzględnienia okresu zatrudnienia do okresów składkowych. Jednocześnie ubezpieczony nie zaoferował żadnych dowodów dla potwierdzenia, iż faktycznie w tym okresie wykonywał pracę. Tym niemniej nie ma to większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem nawet uzupełnienie do ogólnego stażu pracy, tego jednomiesięcznego okresu nie wpłynęłoby na wykazanie przez ubezpieczonego 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego.

Uwzględnienie okresów pracy w gospodarstwie rolnym od 16 sierpnia 1972r. do 31 sierpnia 1972r. oraz okresu zarejestrowania w PUP w charakterze bezrobotnego bez prawa do zasiłku od 9 lipca 1990r. do 15 lipca 1990r., przy uwzględnieniu okresów uwzględnionych wcześniej przez ZUS pozwala na wykazanie 24 lat, 9 miesięcy i 25 dni okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających. Ewentualne dodanie do nich 1 miesiąca
z tytułu uwzględnienia okresu od 1 do 30 kwietnia 1992r. pozwoliłoby na wykazanie maksymalnie 24 lat, 10 miesięcy i 25 dni.

Podsumowując, ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. nie legitymuje się wymaganym 25-letnim okresem składkowym i nieskładkowych. Oznacza to, iż nie spełnia on warunków koniecznych do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury.

W konsekwencji uznając zaskarżone decyzje za prawidłowe Sąd, na podstawie wyżej powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołania ubezpieczonego.