Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII Ka 959/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Częstochowie z 2016-12-16

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Częstochowie z 2016-12-16
Data orzeczenia:
16 grudnia 2016
Data publikacji:
6 lutego 2017
Data uprawomocnienia:
16 grudnia 2016
Sygnatura:
VII Ka 959/16
Sąd:
Sąd Okręgowy w Częstochowie
Wydział:
VII Wydział Karny Odwoławczy
Przewodniczący:
Danuta Józefowska –
Sędziowie:
Beata Jarosz,Monika Maciążek
Protokolant:
st. sekr. sądowy Romualda Jędrzejczyk
Hasła tematyczne:
Wyłączenie sędziego
Podstawa prawna:
art.41 §1kpk
Teza:
Na gruncie art.41 § 1 kpk niewątpliwym jest, że powodami uzasadniającymi wyłącznie sędziego od udziału w sprawie mogą być sytuacje wskazujące na trwałe powiązania personalne między nimi a stroną lub jej przedstawicielem typu: przyjaźń, niechęć, zbieżność lub rozbieżność interesów, jak i okoliczności nie mające charakteru opisanego wyżej stosunku osobistego lecz będące mimo to tego rodzaju, że mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności. Do tych ostatnich zalicza się uzewnętrznienie przez sędziego swego poglądu na sprawę przed wydaniem orzeczenia i to zarówno w wypowiedzi w trakcie czynności procesowych, jak i poza ich zakresem, czy też uprzednie orzekanie w sprawie w kwestii incydentalnej jeżeli sędzia wyrobiwszy sobie pogląd w tej sprawie nie jest w stanie zachować obiektywizmu rozpoznając sprawę w jej zasadniczym przedmiocie.Na gruncie niniejszej sprawy żaden z tych przypadków nie zaistniał. Niewątpliwie pomiędzy uczestniczącą w sprawie w składzie Sądu I instancji sędzią, a oskarżonym i jego obrońcą nie zachodził żaden stosunek osobisty mogący podważać jej obiektywizm. Także, co wymaga podkreślenia, zgromadzony w sprawie materiał procesowy nie wskazuje, aby sędzia ta przed wydaniem orzeczenia kończącego postępowanie na którymkolwiek etapie procesu wyraziła swój pogląd na rozstrzygnięcie sprawy. Skarżący, co wynika wprost z podniesionego zarzutu, braku jej obiektywizmu upatruje jedynie w treści pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku i sformułowaniach, które tam zawarto. Jak już wspomniano wyżej faktem jest, że część z określeń, którymi posługiwał się Sąd I instancji ma charakter nazbyt daleko idący. Kwestionowanie wiarygodności poszczególnych dowodów w pisemnych motywach orzeczeń sądowych może i powinno odbywać się przy użyciu bardziej wyważonych zwrotów niż „kłamliwe” czy „pokrętne”. Niemniej jednak posłużenie się nimi w niniejszej sprawie dotyczyło w przeważającym zakresie oceny dowodów. Używając takich zwrotów Sąd I instancji dawał więc wyraz negatywnej oceny linii obrony oskarżonego i powodów uznania ją za nieprzekonującą i niewiarygodną. Choć uczynił to wyjątkowo dobitnie, momentami wręcz przesadnie, treść uzasadnienia zaskarżonego wyroku nie zawiera w tym zakresie personalnych odniesień do osoby oskarżonego czy też świadka Marka Kozłowskiego, drwin pod ich adresem, żartów czy też przejawów lekceważenia. Trzeba zresztą podkreślić, że część cytowanych w apelacji określeń, w szczególności tych dotyczących sprzeczność zeznań i wyjaśnień z zasadami logicznego rozumowania, czy wręcz ze zdrowym rozsądkiem, nie przekraczają żadnych granic, a posłużenie się nimi w realiach niniejszej sprawy było uprawnione. Zwłaszcza, że o czym będzie jeszcze mowa poniżej, niektóre fragmenty tych dowodów rzeczywiście posiadają taki charakter. Istotnie również Sąd I instancji dokonując oceny postawy życiowej oskarżonego na użytek wymiaru kary, a konkretnie określając jego stosunek do przestrzegania porządku prawnego także posłużył się kategorycznymi i dobitnymi stwierdzeniami, zacytowanymi następnie w apelacji. Nastąpiło to jednak z odwołaniem się do określonych aspektów niniejszej sprawy tj. charakteru i okoliczności popełnionego czynu zabronionego oraz uprzedniej karalności oskarzonego. Ponadto, o czym również będzie jeszcze mowa, wyrażając takie zapatrywania, w tym także w zakresie dotychczasowej linii życiowej oskarżonego Sąd Rejonowy wymierzył mu karę współmierną do okoliczności przedmiotowych i podmiotowych niniejszej sprawy. Reasumując, analiza całokształtu uwarunkowań procesowych zaistniałych w przedmiotowym postępowaniu, w tym także przebiegu czynności procesowych poprzedzających wydanie zaskarżonego orzeczenia nie potwierdza zarzutu, że treść jego uzasadnienia sporządzonego co oczywiste już po stwierdzeniu winy i sprawstwa oskarżonego stanowi wyraz uprzedzenia sędzi orzekającej w składzie Sądu I instancji do osoby oskarżonego czy też jej emocjonalnego nastawienia w tym zakresie. W konsekwencji, zdaniem Sądu odwoławczego w rozpoznawanej sprawie nie ujawniły się okoliczności, które uzasadniałyby przyjęcie, że uprzednio powinno nastąpić wyłącznie sędziego w trybie art. 41 § 1 k.p.k. i aby przepis ten został na jej gruncie został naruszony.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Danuta Kula
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Częstochowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Danuta Józefowska –,  Beata Jarosz,Monika Maciążek
Data wytworzenia informacji: