Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Częstochowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący SSO Monika Wąsowicz

Protokolant Paulina Ochmańska

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2016 r. w Częstochowie

sprawy M. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.

o wyrównanie emerytury

na skutek odwołania M. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.

z dnia15 stycznia 2016 r. (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 193/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 stycznia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z urzędu podjął ubezpieczonemu M. N. wypłatę emerytury od dnia 1 listopada 2015 roku. Do ustalenia wysokości świadczenia Zakład przyjął 39 lat, 3 miesiące i 28 dni okresów składkowych, 1 rok, 11 miesięcy i 16 dni okresów nieskładkowych oraz 8 miesięcy i 26 dni okresów uzupełniających. Wysokość świadczenia ustalona została zgodnie z art. 26 ustawy, tj. w wysokości 2.575,45 złotych. Zakład wypłacił wyrównanie za okres od 1 listopada 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku w wysokości 5.150,90 złotych wraz ze świadczeniem za styczeń w wysokości 2.575,45 złotych.

W odwołaniu wniesionym do Sądu, ostatecznie sprecyzowanym pismem procesowym z dnia 16 marca 2016 roku, ubezpieczony M. N. zakwestionował powyższą decyzję podnosząc, iż wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach przyznano mu prawo do emerytury poczynając od 1 września 2014 roku. W związku z powyższym wniósł o wypłacenie mu zaległych świadczeń za okres od 1 września 2014 roku do 31 października 2015 roku. Dodał przy tym, iż nie mógł wcześniej rozwiązać umowy o pracę z zakładem pracy, albowiem do czasu zakończenia sprawy dotyczącej przyznania mu prawa do emerytury pozostałby bez środków do życia.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w C. wniósł o oddalenie odwołania wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

S ą d u s t a l i ł i z w a ż y ł, c o n a s t ę p u j e:

M. N. urodził się (...).

W dniu 9 września 2014 roku ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury, który załatwiony został odmownie decyzją z dnia 2 października 2014 roku (z uwagi na brak 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach). Ubezpieczony nie zgodził się z powyższą decyzją i zaskarżył ją do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie, który wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2015 roku sygn. akt IV U 2148/14 oddalił jego odwołanie. W wyniku rozpoznania apelacji ubezpieczonego Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 29 października 2015 roku w sprawie sygn. akt III AUa 1053/15 zmienił zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego i przyznał M. N. prawo do emerytury poczynając od 1 września 2014 roku.

W wykonaniu powyższego wyroku wydana została decyzja z dnia 8 stycznia 2016 roku przyznająca ubezpieczonemu emeryturę od dnia 1 września 2014 roku, tj. od daty określonej wyrokiem. Wypłata świadczenia została zawieszona do czasu rozwiązania umowy o pracę.

W dniu 18 listopada 2015 roku ubezpieczony przedłożył w organie rentowym świadectwo pracy z (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P., zgodnie z którym od dnia 6 marca 2006 roku do 17 listopada 2015 roku zatrudniony był w pełnym wymiarze czasu na stanowisku kierowcy wózka oraz kierowcy wózka – magazyniera.

W związku z przedłożonym dokumentem wydana została zaskarżona decyzja podejmująca wypłatę świadczenia od dnia 1 listopada 2015 roku.

(vide: akta rentowe)

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2015 roku, poz. 748 ze zm.) prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 103 ust. 1 ustawy prawo do emerytur i rent ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu na zasadach określonych w art. 103a-106.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do emerytów, którzy osiągnęli wiek emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3, z zastrzeżeniem art. 103a (ust. 2).

Artykuł 103a ustawy stanowi natomiast, iż prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.

W niniejszej sprawie sporne jest, czy ubezpieczony uprawniony jest do wypłaty wyrównania za okres od 1 września 2014 roku, tj. od daty przyznania mu prawa do emerytury.

Niewątpliwe w sprawie jest, iż M. N. z dniem 1 września 2014 roku spełnił wszystkie warunki do przyznania mu wcześniejszej emerytury, albowiem ukończył on 60 lat oraz na dzień 1 stycznia 1999 roku wykazał wymagany 25-letni staż emerytalny, w tym 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach.

Na ten dzień nie spełnił on jednak wymaganych warunków do pojęcia wypłaty tego świadczenia, albowiem kontynuował on zatrudnienie na rzecz pracodawcy, u którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury. Jak bowiem wynika z załączonego świadectwa pracy w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. pracował od 6 marca 2006 roku do 17 listopada 2015 roku. Kontynuowanie zatem zatrudnienia rozpoczętego przed nabyciem prawa do emerytury, tj. przed 1 września 2014 roku wyklucza możliwość podjęcia wypłaty emerytury, a w konsekwencji wypłaty żądanego wyrównania za okres sprzed listopada 2015 roku. Dodatkowo wskazać należy, iż w przypadku odwołującego nie ma zastosowania art. 103 ust. 2 ustawy, albowiem M. N. na dzień 1 września 2014 roku nie ukończył powszechnego wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1b pkt 20, tj. w przypadku mężczyzn urodzonych po 30 września 1953 roku – 67 lat. Organ rentowy zatem prawidłowo, zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy, podjął wypłatę świadczenia od miesiąca złożenia wniosku, tj. w niniejszym przypadku od miesiąca przedłożenia świadectwa pracy.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.